i8 DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK. brengen. Maar daarbij bleef het niet. Zij spoorde Carion aan ook andere ruim van geld voorziene heeren bij haar en hare dochter te introduceeren. Het was in de maand Januari van 1694 dat de kennismaking met Salomon Pereyra had plaats gehad en tusschen de bedrijven door speelde zich het droeve spel met Wigbold van der Does af. Hoe fel de nieuwe minnaar haar ook bestookte, hare gedachten waren nog te veel vervuld van Van der Does en het door hem achtergelaten pand, om te zwichten voor de smeekbeden van Pereyra, hoe zeer die ook ge steund werden door de argumenten der weinige kies keurige moeder. Wanneer hij bij haar aan huis kwam, vluchtte zij naar haar kamer en sloot zich daar op, daar zij van den Jood, die bovendien een getrouwd man was, niets wilde weten. Meermalen klaagde zij haar nood bij den procureur en notaris Barend de Vos, den raadsman der familie, doch het bleek ook, dat dit heer niet ge maakt was van het hout, waaruit men betrouwbare raads lieden kon snijden. Mama bleef ook niet inactief en bezigde niet altijd de zachtste middelen om hare dochter te overtuigen van het heil dat er stak in eene amoureuse verbinding met den zoon van Israël. Pereyra zelf scheen soms strijdensmoede en van zins zijne veroveringsplannen op te geven, doch dan werd hij op aandringen van de weduwe door Carion terug gehaald en aangespoord om zijne attaques te hernieuwen. Toen het heel erg werd ontvluchtte Sofia het huis in gezelschap van haar linnenmeid en nam de wijk naar Delft. Het was alleen op de stellige belofte harer moeder, dat zij met rust gelaten zou worden, dat zij terugkeerde. Maar dra was zij niet terug of die belofte bleek ijdel te zijn en de aanvallen werden hernieuwd, hoewel voor- loopig zonder succes. Het is onnoodig hier in details te treden en te ver-

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1911 | | pagina 27