DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
19
halen welke middelen de belagers aanwendden om tot
hun doel te geraken. Toen zij zagen dat de ingeslagen
weg niet de juiste was, veranderden zij van taktiek.
Pereyra gaf voor zich tot het Christendom te willen be-
keeren en zich van zijne vrouw te willen laten scheiden
om met Sofia in het huwelijk te treden. Hij beweerde
dat zijn echt volgens joodschen ritus gesloten voor de
wet niet geldig was, en dat hij zijne vrouw, onmiddellijk
na zijnen overgang tot het Christendom kon sommeeren
om zijn voorbeeld te volgen. Zeker zijnde, dat zij aan
deze sommatie geen gehoor zou geven, stelde hij zich
voor haar daarop een scheidsbrief te geven, waardoor
zijn huwelijk als wettig ontbonden kon worden be-
1 schouwd. Om meer kracht bij te zetten aan zijne ver-
toogen betichtte hij zijne gemalin in ongeoorloofde ver
houding tot zijn vader te staan. Men ziet het, ook hij was
niet kieskeurig in zijne middelen; bovendien verzekerde
hij zich den steun van den weinig scrupuleuzen advokaat
Snevens, die al zijn overredingstalent moest aanwenden
om Sofia gunstig voor Pereyra’s voorstellen te stemmen.
Waar zoo veel verdorvene elementen samenwerkten om
haar voor de tweede reize te doen vallen, kon die val
niet uitblijven.
In hare confessie schreef zij haar zwichten toe aan
den invloed van een minnedrank, dien men haar had toe
gediend, en al beschouwen wij deze bewering als een
fabeltje, wij kunnen toch aannemen, dat zij als slacht
offer viel eener welvoorbereide samenspanning. Spoedig
nadat zij in de macht van haren minnaar was geraakt,
zag zij dat alle zijne beloften leugenachtig waren ge
weest, en dat hij er vooreerst niet aan dacht van geloof
te veranderen, en zich van zijne vrouw te laten scheiden
om met haar te huwen. Sofia droeg haar lot niet altijd
met gelatenheid en de getuigen in het proces spreken
