Salomon Pareyra.”
DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
22
Het volgende epistel is niet minder onbeduidend.
Niet alleen in proza ook in poezij richtte hij zich tot
zijne uitverkorene, en ook daarvan wenschen wij eenige
proefjes te citeeren.
UEd. D. W. D.
en Vriendt
„Soete Feytie
„Bin den oogsden vervondert dat ik soo veel niet
hebbe gemeriteert van eens screyvens van UEd. gehad
te hebbenwel magh ik seggen ver van het oog ver
van thert maer UEd. kan suliks van mijn niet segge,
wel {dewijl} UEd. weet dat ik niet verlang als van
UEd. gesontheyt te weeten, ik vil soo veel van UEd.
verwaghte als UEd. mijn ook hebt belooft van deminse
(tenminsten} aentvoort op mijne Brieven te geven, aen
Mevrou UEd. mama mijn dienst, waer meede verblijve
als alteyt
„soo UEd. myn een Briefie vil
sturen voor U necht Kiligri
salse der selver beaendige.
Ake den 2 Junij 1697.”
Sophia ’k wil op desen dag mijn pligt betragten.
Op dan mijn Breyn en toont daerin U Cragten.
Prijst sonderling de deugt van dees volmaekte.
Helaes! tis immers die, die sooveel ’t Herte blaekte.
Ja waerlijk tis Noortwijk die met soete vlamme brant
Al die haer Lieffelijk gelonk besiet legt aen een bant
Noortwijk ist die minnaers met gedagten voet