DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
51
„Lunae, 19 April. Gelesen requeste van Jacob
Pereira Jode versoekende autorisatie om sijne suppliants
soon Salomon Pereira te mogen contineren in een
Beterhuis, waarop gedelibereert sijnde is goedgevonden
en verstaan het versoek te accorderen, mits dat het
sij in een Beterhuis in Hollandt.
„Bij het lesen van de requeste gesproken wordende
over de ergerlijke conduite van de Weduwe van den
Thesaurier Noortwijk en deszelfs dogter is geresolveert
den Procureur Generaal te gelasten (nadat kennis
van het confinement van Salomon Pereira sal bekomen
sijn) dat hij Procureur Generl sig op deselve con-
duites en ergerlijk leven, in ’t generaal sal informeren.”
Tien dagen later volgde eene tweede resolutie op dezelfde
zaak betrekking hebbende en als volgt luidende
„Jovis, 29 April. Op het rapport van den Drost
dat agtervolgens resolutie van den 19 dezes Salomon
Pereira heeft gebragt in een Beterhuis binnen Delft,
wiens schulden zij betalen moest niet meer bij zich aan
huis wilde zien en hem er met stokken uit zou slaan.
Inderdaad had zij een kostbaar kleed moeten betalen, dat
Salomon aan haar dochter vereerd had, en dat deze
gedragen had toen de beide gelieven een uitstapje naar
Amsterdam hadden gemaakt en daar den Schouwburg hadden
bezocht. Pereyra had op dit oogenblik niet de noodige
contanten om Verstraten, den leverancier van het geschenk
te voldoen, en toen er praatjes rondgingen dat Juffrouw
Van Noortwijck goede sier maakte met onbetaalde kleêren,
moest Mama wel tegen wil en dank de koorden van haar
beurs losmaken. De onderstaande resolutie van het Hof
van Holland leert ons hoe ten slotte het onweer boven
het hoofd van onzen held losbarstte.
