55
DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
woort, dat ik magh weete wat reede dat ie niet ben
gekomen, ik kan niet denken, wat reede daer toe
kan sijn, ik moet mijn Heer Sneewens spreeke; ik heb
geoort dat hij mijn wou brengen nae de Casteleny
maer ik wil ier veel liever blijve, ik wet waer ik nu
ben en ik kan ier van alles weete dat ik daer niet
sou kunnen doen, adieu siel scrijf me togh, vaer wel.
Schrijf me wat, siel lief, dat ik togh mijn gerust
magh stellen, ik heb het wel van doen, ija meer alsie
wel denk, doet het togh om Goots wil, ik wensde ie
wel te spreken en het was wel noodig soo ie het wil
doen ik heb ie al gescreven hoe ie het wil doen, ik
heb ie al gescreven hoe ie het moet aenleggen maer
scrijft van te vooren en briefie aen mijn, maer de
opscrieft aen de Juffrou.”
„Mijn liste siel lief ik heb ie brief wel ontfangen
en tot mijn leetweese verstaen als dat ie niet wel en
ben soo dat het mijn al seer chagrineert, ie wet wel
mijn liste Fijtie als dat het mijn schuit niet en is van
hetgeene ie gedaen vort, weest maer wel te vreede
en soo versekert als van ie selve dat ik alles voor
mijn liste Fijtie sal doen dat ik ie heb belooft en nogh
meer, soo het aen mijn maght niet onbreek.
„Mijn beminde siel ik heb van dagh een brief gehad
van Antonis x) waer hij mijn in vermeit als dat den
houwe man alles sal betaelen nae deese feestdaege
die se hebbe, weest togh frolijk ik bid het u met al
mijn hert, het doet mijn de doot aen, hetgeene yk
huyt ie Brief hebbe vernoomen. Ik heb droefhyt ge-
nogh sonder dat, ik bied ie noghmaels mijn niet dier
gelijke Brieve te scrijve, scrijft mijn togh, dat ie wel te
vreede bent, ie heb nu geen andere rede, ik sal niet
Mozes Anthunes, de makelaar van den ouden Pereyra.
