82
DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
na hare verloving met haar bruidegom
naar Amsterdam. Vóór het aanvaarden
er op bedacht, de acte met den Fiskaal
en de hofstede in het Westland,
de Voorpoort. Hij vroeg naar de weduwe en liet deze
bij zich komen in de Examinatiekamer. Daar mevrouw
Van Noortwijck hardhoorig was, moest het gesprek op
luiden toon gevoerd worden, zoodat de cipiersvrouw, dit
woord voor woord verstond.
Het kostte heel wat overreding om haar toestemming
te verkrijgen en zij zwichtte alleen toen zij vernam, dat
bij weigering haar verderf onvermijdelijk was. Daarop
teekende zij de akte, die van te voren door den Fiskaal
was gereed gemaakt. Toen hare bezoekers weg waren,
was zij in groote opgewondenheid over hetgeen zij ge
daan had en beklaagde zij zich bij de cipiersvrouw, dat
zij door hare toestemming f 20.000 uit het fideï-commis
van 80.000 had prijsgegeven en haar dochter nu aan
spraak kon maken op de uitkeering van die som. Zoo
waren al hare laagheden en knoeierijen nutteloos geweest
en moest zij het geld, waaraan zij met heel haar ziel hing
ten slotte toch afstaan. Zoo groot was haar verbittering
daarover, dat zij een poging tot zelfmoord deed. Naar
aanleiding daarvan verving het Hof de bij haar gestelde
oppasster door eene andere, de Drost kreeg bevel een
predikant bij haar te ontbieden en in December werd zij
naar Gouda overgebracht en aldaar in verzekerde bewa
ring gesteld.
Sofia maakte
een snoepreisje
der reis, was zij
gemaakt over de 50.000
veilig op te bergen. Haar aanstaande vertrouwde zij
heelemaal niet, en zij vreesde, dat deze haar het kostbare
document zou ontfutselen, indien ze het met zich mede
nam. Ook wilde zij het niet in haar huis achterlaten, en
zij dacht er niet aan het onder-bewaring van een ver
trouwd notaris te stellen.
