Jean Lepautre hebben een onmiskenbaren invloed op den toen nog jeugdigen bouwkundige uitgeoefend. In het jaar 1685, dwong de opheffing van het Edict van Nantes, zijne ouders met hunne kinderen, evenals zoovele protestanten hun geboorteland voor Hol land te verwisselen. De kunstminnende Oranjevorst, stadhouder Willem III, begreep toen, dat van het veelzijdige talent van Marot, te Parijs onder den directen invloed van het prachtlievende hof van Lodewijk XIV ontwikkeld, veel partij te trekken viel. Hij benoemde in 1686 Marot, dus spoedig na diens komst in de Nederlanden, tot zijn particulieren architect. Toen stadhouder Willem III in 1689 den Engelschen troon besteeg, noemde Marot zich: „Architecte du Roi”. Hij volgde den van den aldaar bekenden architect en graveur Jean Marot. Daniël groeide op als leerling bij zijn begaafden vader, in een kring van door den Koning begunstigde, hoogstaande kunstenaars. Vooral de breed opgezette, zeer persoonlijke kunstuitingen van den architect t a .7- - 140 het hiervoor afgebeelde plafond. I Fragment van HET HEERENHUIS NOORDEINDE N°. I40.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1913 | | pagina 148