HET HAAGSCHE SCHERPSCHUTTERSGILDE
PETIT St. HUBERT.
door Jhr. Mr. E. B. F. F. WITTERT VAN HOOGLAND.
LLE Hagenaars kennen dat hooge duin aan het Kanaal met
ik het huisje er boven op, waar onder langs de stoomtram naar
Scheveningen rijdt. Het is er een mooi stukje natuur en wie nooit
dit duin beklommen heeft, kan zich geen denkbeeld vormen hoe
heerlijk het er is in het voorjaar en in den zomer. Men voelt er
zich buiten, ver boven het gewoel van de stad en men ademt er
die frissche opwekkende lucht, die van verre over de duinen komt
aangewaaid. Mooier plek zoo dicht bij de stad had het St. Hubertus-
Gilde moeilijk kunnen vinden. Maar hoelang zal het nog duren, dat
de Hagenaars, die hun wandeling maken langs het Kanaal, zullen
opkijken naar dat eenzame huisje waar schijnbaar alles dood is en
uitgestorven? Het is moeilijk te zeggen, maar zeker is, dat bij de
uitbreiding van de stad, te eeniger tijd ook dit duin zal worden
afgegraven. De leden van St. Hubert zijn goede Hagenaars en
zonder morren zullen zij toezien wanneer de eerste spade gezet zal
worden in hun duin, maar wat ook vast staat is dat het St. Hubertus-
Gilde dien slag niet zal overleven. Op den dag dat zijn duin zal
zijn weggegraven, zal ook het gilde begraven worden. En met het
gilde zullen worden in het graf gelegd die vele herinneringen van
nu meer dan drie kwart eeuw, welke aan de geschiedenis van dit
gilde verbonden zijn. Herinneringen aan vele leden van ons Oranjehuis
die tot de trouwste leden van het gilde behoord hebben; aan Koning
Willem II, Prins Frederik der Nederlanden, Koning Willem III en aan
Zijn beide broeders Prins Alexander en Prins Hendrik der Neder
landen, aan den Prins van Oranje, aan Prins Hendrik LXXII von Reuss,
aan den bekenden Hertog Bernard van Saxen Weimar, Prins Albert
raj
Secretaris van het Gilde.
