von Polnitz. Deze schrijft: „Einen hab ich (im Haag) unter ihnen „(nemlich denen dasigen Portugiesischen Juden) gekannt namens „Duliz, welcher in grossem ansehen stand. Er war ehrlich and „gutthatig, dabey auch überaus mitleidig. Er stand einem jeden „ohne Ansehen in seinem Elend bey, and bektimmerte sich wenig „darum, ob es ein Jud oder Christ war, dem er von seiner Frey- „gebigkeit etwas zukommen lies. Ich weis so gar, dasz er zum „Unterhalt einer Kirche eben so wohl beygetragen hat, als wenn „es fur eine Juden-Schule gewesen.” Ik zal geen oordeel vellen over de juistheid van de appreciatie van een tijdgenoot. Na kennismaking met de door mij bijeen gebrachte bescheiden zal de lezer zelf in staat zijn daarover te oordeelen. De schrijver begint met te vertellen, dat hij zijn werk niet ge schreven heeft met het doel om lucht te geven aan zijn wraakzucht tegen de Liz, die hem zijn bestaan als theater-directeur onmogelijk heeft gemaakt, door zijne beste tooneelspeelsters op den slechten weg te brengen. De Liz wordt door hem geschilderd, als iemand met weinig gunstig uiterlijk, veranderlijk, haatdragend en pronkerig, zonder eenige liefde voor het goede en slechts vrijgevig uit ijdelheid. Hij was gehuwd, doch dit belette hem niet andere vermaken te zoeken en hij ge bruikte de diensten van de aan het tooneel verbondene vrouw Deschaliers om zijne wenschen kenbaar te maken aan de voorwerpen zijner liefde. Eene zekere MadUe. Rossois had het hem vooral aan gedaan. Zij was eene mooie jonge weduwe met twee dochters, die haar man zekeren Mr. Taunin vroeg had verloren. Het tijdstip waarop wij haar in den Haag aantreffen was vóór of omtrent den vrede van Utrecht, dus in 1713 en door den slechten toestand des lands, stonden ook de zaken van het tooneel toen zeer treurig, zoodat Marie Rossois zich in uiterst benarde omstandigheden bevond en ten slotte zwichtte voor de verlokkende aanbiedingen van de Liz. Hare oudste dochter werd spoedig daarna gehuwd door een Fransch edelman uit de buurt van Parijs. De jongste dochter Franfoise werd vervolgd door de liefdesbetuigingen van een acteur, de Villiers. De moeder zoowel als de Liz verzetten zich tegen deze verbintenis en de jonge dame werd zelfs opgesloten. De Liz vergold op schande lijke wijze het vertrouwen van Marie le Rossois. Door geschenken 172 EPISODEN UIT HET LEVEN VAN FRANCESCO LOPES DE LIZ.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1914 | | pagina 182