amenoit un homme prétendant être 1’avocat du grand vicaire et lui
disait que cet avocat seroit contre elle, si elle voulait tenter sa cause,
lui conseillant que le meilleur parti qu’elle pouvoit prendre étoit de
rentrer dans un couvent au même ordre, quoi faisant elle contenteroit
ses parens que sans cela, la comparante seroit abandonnée deux et se
trouverait dans les dernières nécessités.
Que la comparante, abandonnée de toutle monde, se résolutd’entrer
dans le couvent des Dominicaines a Liège, ou elle a repris l’habit réli-
gieuse, également forcée comme la première fois, elle a répété ses
voeux devant quelques réligieuses et non publiquement comme 1’on
les fait d’ordinaire.
La comparante se retrouvant dans ce couvent sans contentement et
forcée d’embrasser un état contre coeur, ayant eu un jour permission
de sortir, eut encore le bonheur d’échapper, s’est rétiréealaHayedans
l’espérance de pouvoir récuperer ses bien et d’etre absoute de ses voeux.
Tout ceque dessus est déclaré par la comparante d’etre la pure vérité
quelle est preste de confirmer en tout terns par serment solemnel.”
Zij teekent:
Zouden wij nog durven twijfelen aan de oprechtheid van de
door haar voogden zoo wreed vervolgde wees, dan zouden zij
zelf en Lyncker binnenkort alle bewijzen weten bijeen te brengen
om ons van die oprechtheid te overtuigen. Lyncker echter als
handelsman in zijn hart, zou daarmede niet beginnen, vóórdat de
in bescherming genomen barones hem notarieel tot haar universeelen
erfgenaam had gemaakt 1), niet zoozeer van de goederen die zij
reeds bezat, want de gevluchte non bezat niets als wel van
die, welke zij uit de handen van hare voogden hoopte terug te krijgen.
De barones was daarmede echter wat te gul. Want zij had vroeger
reeds, waarschijnlijk bij hare eerste ontvluchting een ridderlijk
jonkman ontmoet in de persoon van den Akenschen koopman Jacob
Heyendal, die haar ook zijn hulp had aangeboden bij den strijd
DE HAAGSCHE PORCELEINFABRIEK.
273
Bijlage 26.
18