De lezer houde ons dit anachronisme ten goede: het Napoleon
tische régime had ons den Meter nog niet gebracht. Onze berichtgever
spreekt dan ook van „200 voeten”.
geopend a 6.voor de helft direct te storten, de rest te betalen,
wanneer de eerste proef zou gehouden worden (naar Diller ver
wachtte in Dec. 1783), waartoe bereids de tuin van ’t Oude Hof
in ’t Noordeinde, dat toen steeds onbewoond was, daar de Stad
houderlijke familie öf op ’t Binnenhof óf op ’t Huis ten Bosch
vertoefde, beschikbaar was gesteld.
De inschrijving werd, dank zij ook de belangstelling van den Stad
houder, volteekend en Diller trok aan den arbeid. Weldra was de ballon
gereed en den lien Dec. werd het gevaarte in den Prinsessetuin op
gesteld. Het geheel was zeshoekig van vorm met een conische af
dekking en had in alle deelen het uiterlijk van een Griekschen koepel.
Drie kanonschoten kondigden plechtig het oogenblik van vulling aan
en eenigen tijd later dreunden weer twee schoten, ten teeken, dat de
ballon zou worden losgelaten. Het publiek rekte de halzen. Langzaam
en statig steeg Dillers kunststuk tot een hoogte van ongeveer 60
Meter 1), werd daarna door een zachten, zuidoostenwind voortge
dreven, maakte vervolgens plotseling een buiteling en kwam op enkele
minuten afstands in de moerassige landerijen aan gene zijde van het
Veenlaantje thans Toussaintkade in den modder terecht.
Slechts drie minuten had de tocht geduurd en voor velen was
de onderneming een ware teleurstelling geweest. Maar Diller liet
zich niet ontmoedigen en terstond zette hij zich aan den arbeid, om
te trachten, met een anderen ballon betere resultaten te bereiken.
Het was een geheel nieuw, maar veel kleiner systeem, dat Diller
toen vervaardigde. Het voorwerpje, dat slechts de grootte had van
een „een gewone trom” met een omtrek van niet meer dan vier
voet, was niet van papier, taf of linnen vervaardigd, doch bestond
uit „een compositie van Darmen van Dieren”. De vervaardiger
ging er, naar ’t schijnt, nog al prat op, dat hij een geheel andere
wijze van vullen gebruikte dan Montgolfier of Charles en Robert.
Waarin evenwel dat verschil bestond, blijkt niet. Zijn vulling toch
werd „getrokken uit zinc”, moet dus waterstofgas geweest zijn, dat
echter den 27en Aug. 1783 door Prof. Charles op ’t Champ de Mars te
Parijs bij zijn ballonproef reeds gebezigd was, terwijl de ballon, waar-
340 ACHTTIENDE-EEUWSCHE LUCHTVAARTPROEVEN IN DEN HAAG.
