93 had geschreven, gevolgd door de Rescripta de Momentis, nl. de brieven en gedichten, waarin vele mannen hun dank voor het ge schenk hadden uitgesproken. Huygens liet zijne zoons, wanneer hunne opvoeding voltooid was, groote reizen doen. Constantijn had Frankrijk, Zwitserland en Italië bereisd, Christiaan Denemarken, Frankrijk en Engeland bezocht, Lodewijk is in het gevolg van eenige gezanten te Londen en te Madrid geweest. De jongste zoon Philips, die nu uit Leiden was teruggekeerd, reisde in Maart 1656 met een gezantschap naar Polen; zijn vader heeft hem niet teruggezien, want hij is den i4den Mei 1657 te Mariënburg in Pruisen op 23-jarigen leeftijd gestorven. Hij had minder aanleg en talent dan zijne broeders. In April 1656 werd Huygens met zijn ambtgenoot Beaumont naar Brussel gezonden; de advokaat Willem de Groot vergezelde hen, om rechtskundigen bijstand te verleenen. Zij moesten aan dringen op het afbetalen van een deel der groote sommen, die de Koning van Spanje volgens het tractaat, in 1647 met den Prins van Oranje gesloten, aan dezen moest betalen, en tevens de regee- ring verzoeken tusschenbeide te komen in de processen, die de gravin van Isenghien tegen den Prins voerde over het bezit van eenige zijner in de Zuidelijke Nederlanden gelegen goederen. Deze vrouw uit het geslacht van Merode, weduwe van Philippe Lamoral de Gand, graaf van Isenghien en gouverneur van Rijsel en Doornik, heeft den jongen Prins lange jaren achtereen met processen vervolgd en hem vele zijner goederen afhandig gemaakt. Ook zijne bezit tingen in Frankrijk waren voor haar niet veilig. Zij grondde hare aanspraken op het huwelijkscontract tusschen Willem van Oranje en Anna van Egmond, gravin van Buren, van 2 Maart 1551. En niemand was machtig genoeg, om den kleinen Prins buiten 's lands te beschermen tegen eene voorname intrigante, die zeker geen middel onbeproefd heeft gelaten, om gelijk te krijgen tegenover den vreemdeling. De afgevaardigden werden zeer beleefd ontvangen; Huygens werd door den gouverneur der Spaansche Nederlanden, aartshertog Leopold Wilhelm, die op het punt stond van te ver trekken, een paar keeren uitgenoodigd, om zijne beroemde muziek kapel te hooren spelen, en kreeg zijne Italiaansche gedichten van hem ten geschenke. Maar eerst eene maand na hunne komst te Brussel hadden de afgevaardigden hunne eerste conferentie met .dss. HET LEVEN VAN CONSTANTIJN HUYGENS.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1917 | | pagina 101