93
had geschreven, gevolgd door de Rescripta de Momentis, nl. de
brieven en gedichten, waarin vele mannen hun dank voor het ge
schenk hadden uitgesproken.
Huygens liet zijne zoons, wanneer hunne opvoeding voltooid
was, groote reizen doen. Constantijn had Frankrijk, Zwitserland
en Italië bereisd, Christiaan Denemarken, Frankrijk en Engeland
bezocht, Lodewijk is in het gevolg van eenige gezanten te Londen
en te Madrid geweest. De jongste zoon Philips, die nu uit Leiden
was teruggekeerd, reisde in Maart 1656 met een gezantschap naar
Polen; zijn vader heeft hem niet teruggezien, want hij is den i4den Mei
1657 te Mariënburg in Pruisen op 23-jarigen leeftijd gestorven. Hij
had minder aanleg en talent dan zijne broeders.
In April 1656 werd Huygens met zijn ambtgenoot Beaumont
naar Brussel gezonden; de advokaat Willem de Groot vergezelde
hen, om rechtskundigen bijstand te verleenen. Zij moesten aan
dringen op het afbetalen van een deel der groote sommen, die de
Koning van Spanje volgens het tractaat, in 1647 met den Prins
van Oranje gesloten, aan dezen moest betalen, en tevens de regee-
ring verzoeken tusschenbeide te komen in de processen, die de
gravin van Isenghien tegen den Prins voerde over het bezit van
eenige zijner in de Zuidelijke Nederlanden gelegen goederen. Deze
vrouw uit het geslacht van Merode, weduwe van Philippe Lamoral
de Gand, graaf van Isenghien en gouverneur van Rijsel en Doornik,
heeft den jongen Prins lange jaren achtereen met processen vervolgd
en hem vele zijner goederen afhandig gemaakt. Ook zijne bezit
tingen in Frankrijk waren voor haar niet veilig. Zij grondde hare
aanspraken op het huwelijkscontract tusschen Willem van Oranje
en Anna van Egmond, gravin van Buren, van 2 Maart 1551. En
niemand was machtig genoeg, om den kleinen Prins buiten 's lands
te beschermen tegen eene voorname intrigante, die zeker geen
middel onbeproefd heeft gelaten, om gelijk te krijgen tegenover
den vreemdeling. De afgevaardigden werden zeer beleefd ontvangen;
Huygens werd door den gouverneur der Spaansche Nederlanden,
aartshertog Leopold Wilhelm, die op het punt stond van te ver
trekken, een paar keeren uitgenoodigd, om zijne beroemde muziek
kapel te hooren spelen, en kreeg zijne Italiaansche gedichten van
hem ten geschenke. Maar eerst eene maand na hunne komst te
Brussel hadden de afgevaardigden hunne eerste conferentie met
.dss.
HET LEVEN VAN CONSTANTIJN HUYGENS.