L
9
heeft hij later in betrekking gestaan. Ook boetseeren heeft Con
stan tijn geleerd.
In 1613 verliet Dedel het huis van Christiaan Huygens en
promoveerde den i3den Juli te Leiden in de rechten; Constantijn
schreef voor die gelegenheid twee Latijnsche gedichten, de eerste
van hem, die gedrukt werden. De jongens kregen geen nieuwen
gouverneur, maar vader Huygens keek om naar een geschikt
persoon, om hen in te wijden in logica en wijsbegeerte. Hij vestigde
zijne keuze op George Eglishem, een Schot, die doctor was in de
medicijnen, zich in ons land bevond en eenige vinnige pamfletten
had geschreven tegen Conrad Vorstius, één der leiders van de
Remonstranten, die tot professor te Leiden was benoemd maar
aan wien nooit toegestaan is dat ambt te vervullen. Aan dezen
Eglishem droeg Christiaan Huygens, die een vurig Contra-remon
strant was, de leiding der wijsgeerige studies van zijne zoons op.
Maar hij deed eene slechte keuze. De jongens er waren behalve
Maurits en Constantijn Huygens nog een paar anderen, die aan
Eglishem’s lessen deelnamen vonden den pedanten Schot buiten
gewoon vervelend en het is niet aan hem te danken, dat Constantijn
later veel belangstelling had voor wijsgeerige vraagstukken en Baco
en Descartes heeft kunnen waardeeren.
Deze studie werd afgewisseld met lichaamsbeweging. De jongens
leerden exerceeren en omgaan met piek en musket, want zij
konden geroepen worden om het vaderland te verdedigen. Verder
leerden zij schermen, worstelen, dansen en omgaan met paarden.
Bij dat alles kwamen nog aardrijkskunde, natuurkunde vooral
de optica trok Constantijn bijzonder aan en is dat zijn heele leven
blijven doen meetkunde, die hij leerde zonder dat zijn vader
het wist, en waarop deze zoo trotsch was, dat hij het werk van
zijn zoon aan prins Maurits liet zien handelsrekenen, Italiaansch
en een beetje Romeinsch recht. En toen werden de jongens in 1616
rijp geacht voor de Universiteit. Aan weinige jongelieden is zeker
in dien tijd zulk eene zorgvuldige opvoeding ten deel gevallen als
aan de zoons van Christiaan Huygens.
Maar zij genoten in hunne jeugd nog andere belangrijke voor
rechten. De verhouding tusschen ouders en kinderen was in het
huis van den secretaris van den Raad van State zeer innig en
tevens zeer vrij. Als Vader op reis was, moesten de jongens hem
HET LEVEN VAN CONSTANTIJN HUYGENS.