kostbaar herstel behoefden en slechts even gemist konden worden,
te doen afbreken. Dit lot had eerder reeds de talrijke kapellen in
Den Haag getroffen, de kerk van het dorp Laren werd tot den
grond toe afgebroken, terwijl de steenen voor versterking van de
vestingwerken te Naarden werden gebruikt.
Den 7en Juni 1580 besloten de Staten van Holland, dat ook de
kapel van Eikenduinen „gedemoliert” zou worden, in aanmerking
genomen „de groote kosten, die tot Eikenduynen met kleine vrugten
„in het repareren van de Kercke aldaer gedragen soude moeten
„worden en de bequame gelegenheyt van de plaetse en kercke
„van Loosduynen.”
De hierbedoelde Loosduinsche kerk was de kapel van het tijdens
de troebelen deerlijk toegetakelde en sedert vervallen klooster
aldaar en deze' nu zou, zoo besloten de Staten in dezelfde zitting,
voor hernieuwd gebruik worden ingericht ten behoeve van de
gezamenlijke bewoners van Eikenduinen en Loosduinen, welke
laatsten vroeger kerkelijk onder Monster hadden behoord.
Hoe weinig evenwel de „buyren” van Eikenduinen met dezen
maatregel waren ingenomen, welke middelen ze aanwendden, om
het eenmaal gevallen besluit vernietigd te krijgen en ten slotte
aanboden een bedrag van 180, dat de Staten voor de vrijkomende
materialen zagen uitgekeerd, te storten, hoe zelfs de kerkmeesteren
en andere belanghebbenden hun toevlucht namen tot een lijdelijk ver
zet en ’t den ontvanger van de geestelijke goederen Coolwijk bij’tregis-
treeren der eigendommen en het innen der penningen zoo lastig moge
lijk maakten, dat alles vertelt ons De Riemer in zijn standaardwerk.
Doch hun pogen was vruchteloos en het kerkje werd dus
in 1581 afgebroken, met uitzondering van den toren beneden de
galmgaten en den aangrenzenden gevel, die nog in 1620 (althans
volgens een plaatje van Rademaker in zijn „Oudheden en Gezigten”
en bij Brouerius van Nidek en Le Long opgenomen) vrijwel in
dien toestand zich bevonden, doch een eeuw later (blijkens de
plaat bij De Riemer) reeds beduidend vervallen en toen ongeveer
in den staat waren, waarin zich de ruïne thans bevindt.
Doch met de afbraak van het oude kerkje was de geschiedenis
van deze historische plek niet geëindigd Volgens Van LIeussen
B In het laatst der 17e eeuw werd door de Katholieken van Eiken
duinen opnieuw een kerk gesticht, welks pastoor bij de scheiding in
HAAGSCHE BEGRAAFPLAATSEN.
I72
