T4
heeft bekleed en, zooals de meeste zijner ambtgenooten, later
wegens afpersing is veroordeeld. Hij reisde met de Engelsche
afgevaardigden naar de Synode naar den Haag terug, waar hij
den 2den November aankwam. Constantijn vond zijne familie in
den rouw wegens den dood van zijne zuster Catharina, die kort
na zijn vertrek op 16-jarigen leeftijd was overleden, en zijn vader
land in beroering door de belangrijke politieke gebeurtenissen, die
gedurende zijne afwezigheid waren voorgevallen. Immers Olden-
barnevelt, de Groot en Hogerbeets waren gevangen genomen en
de Nationale Synode zou juist worden geopend. De jonge Huygens
stond, evenals zijn vader, geheel aan de zijde der Contra-remons-
tranten; Vader Christiaan was een trouw dienaar der Oranje’s en
een conservatief man op godsdienstig gebied, en zijn zoon was het
in dit opzicht geheel eens met zijn vader. Hoe Constantijn dacht
over het godsdienstgeschil, kan men eenigszins opmaken uit den
brief, waarmede hij in 1619 één zijner werkjes aan den zooveel
ouderen Uytenbogaerdt toezond.
In de eerste maanden van 1619 was Constantijn veel uithuizig.
Den jden Januari ging hij in het gevolg van prins Maurits naar
Utrecht en bleef daar eenige dagen. Maar het doel, dat hij er na
streefde, het verwerven eener commanderie van de ridders van
St. Jan, eene waardigheid, die jaarlijks een paar honderd gulden
inkomen gaf, werd niet toen, maar eerst later bereikt. Met zijn
vader reisde hij den 22e» Januari naar
vergadering van de Synode bij te wonen,
trok Moeder Huygens met zoons en
om aanwezig te zijn bij de bruiloft van
en Geertruid van
Dordrecht, om er eene
En den 3en Februari
dochters naar Amsterdam,
neef Marcus de Vogelaer
Ceulen. De de Vogelaer’s waren familie van
Susanna Hoefnagel, Constantijn’s moeder, door de Vezeler’s
Margaretha Vezeler, eene tante van Susanna, was gehuwd geweest
met Joost de Vogelaer zij waren rijke kooplieden. Dit verblijf
te Amsterdam was belangrijk voor Constantijn, omdat hij nu kennis
maakte met Anna Roemers en Hooft. Tusschen hem en de veel
oudere dichteres ontstond al dadelijk eene aardige verhouding;
Constantijn schreef verscheidene gedichten aan haar, die Anna
beantwoordde. En ook met Hooft is Huygens steeds bevriend ge
bleven. Zeer waarschijnlijk is de jonge man, die tot nu toe slechts
enkele Nederlandsche verzen had geschreven, door dp kennis-
HET LEVEN VAN CONSTANTIJN HUYGENS.
