JOANNES VOLLENHOVE. 95 was Vollenhove ongetwijfeld verleend tijd- of gelegenheidspreeken, gelijk Die inktvlak uit Aan 't zuiveren, En regelen van Hij zamelt Poëzy, blz. 469. Toen de tweede druk van zijne leerredenen ver scheen, schreef een zijner tijdgenooten in De Boekzaal, 1705, blz. 546. „Want niet alleen de stijl van den zeer vermaarden Autheur is zuiver, krachtig en doordringend, maar de zaaken, die hij verhandelt, zijn voor treffelijk, zo dat de Leezer (zo hij anders bequaam is om van taalcieraad te oordeelen) op meer dan ééne wijze daardoor bekoord wordt". Hebreeuwsch met Duitsche woorden spreekt,” den man die eenmaal Hooft had toegezongen „Maar dank heb Hooft. Hij wischt met Duitschen stijl ons boeken, valt aan ’t ziften, aan 't effenen met zijn vijl. Hollants sprake en schriften. ons een woordenschat bijeen, Om Neêrlant, arm door traagheit, te verrijken, Hij leert de pen en niet de kling alleen Des Bataviers geen volk ter wereld wijken.” Bijzonder talent tot het houden van ons reeds bij de behandeling daarvan in het verloop van zijn leven verschillende malen gebleken is. Hoe wist hij dan den rechten toon te treffen, te wijzen op Gods wonderbare leidingen in Nederland’s rijke historie en zijne hoorders tot heilige geestdrift en diepe ontroering op te wekkenDoch ook in de wekelijksche bediening des Woords op den rustdag betoonde hij zich een goeden en bekwamen uitdeeler der verborgenheden Gods, die uit den rijkdom der Schrift putte, het Woord toepasselijk verklaarde en voedsel bood aan allen die naar gerechtigheid hongerden en dorsten. Een degelijke proeve van zijn gaven op dit gebied biedt ons de preek, door hem na afloop van de vergadering der Zuid-Hollandsche Synode in 1695 gehouden over het

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1921 | | pagina 105