DE HUIZEN AAN DEN KNEUTERDIJK No. 22.
144
Na een
gevolg geven
er
Onmiddellijk riep Elisabeth weder de hulp der Staten
in, die spoedig eene commissie te zamen riepen, onder
presidium van den Haarlemschen pensionaris Mr. Albrecht
Ruyl, een der voormalige Loevesteinsche gevangenen.
Als taak was aan die commissie opgedragen om naar
de gegrondheid der verschillende vorderingen een onder
zoek in te stellen. Bij het opmaken der lijst bleken er
niet minder dan 164 belanghebbenden te zijn en het
totaal cijfer der pretensies f 935.000. Pogingen om tot
een financieel vergelijk te geraken leden schipbreuk, met
dat gevolg dat de ex-Koningin van haar reisplan moest
afzien en haar vertrek tot gelegener tijd uitstelde.
Hoezeer zulks de trotsche Koningsdochter moest grieven,
is begrijpelijk.
In arren moede betrok zij weder haar paleis. Om in
den eersten nood te voorzien deden de Staten te haren
behoeve weder een beroep op de schatkist en legden
haar voor „keucken en onderhoudt” een sommetje van
f 1000 maandelijks toe. Deze toelage bleef zij ge
nieten tot aan de restauratie van 8 Mei 1660, waarbij
aan haar neef Karei de Engelsche kroon werd aange
boden en deze gebeurtenis aan haar benarden toestand
een einde maakte.
veertigjarig verblijf hier te lande kon zij thans
aan de vroeger gedane uitnoodiging. Zij
verlangde er nu sterk naar om haar geboortegrond
weder te betreden, ofschoon de nieuwe heerscher niet
zoo bijzonder op de komst van zijn tante gesteld scheen.
Met de belofte om, zoodra zij in Engeland zou zijn
aangekomen, hare schulden te zullen af betalen, maakte
zij de noodige schikkingen voor haar vertrek. De meest
dringende crediteuren waren te voren reeds tevreden
gesteld, doordat de winterkoningin in het laatst van
1660 de noodige fondsen, uitmakende haar achterstallige