DE HUIZEN AAN DEN KNEUTERDIJK No. 22.
184
genoodigden bewoog
der kamers stonden
dames
gespeeld. Een dichte drom van
zich in hare vertrekken. In een
speeltafeltjes voor bassette, waar dames en heeren uit
de allereerste kringen vrij aanzienlijke bedragen wonnen
en verloren. Een ander vertrek was voor muziekzaaltje,
een derde voor de opvoering van tooneelstukjes inge
richt. Hare gasten werden onthaald op lustige drink
gelagen en fijne soupers. De geheele uitgaande wereld
van die dagen gaf elkander rendez-vous bij de nog
immer schoone vrouw.
Bij het leven van haren royalen echtgenoot, die op
4 Januari 1712 te Frankfurt a/Main was overleden,
had zij steeds weelderig geleefd, zonder haar ouderen
man nu al te getrouw geweest te zijn. Thans was zij
in haar inkomsten meer beperkt. Het schijnt echter,
dat de bedroefde weduwe zich wel wist te troosten.
Met zorg wist zij haar minnaars en beschermers te
kiezen, als de een haar niet rijkelijk genoeg beloonde,
voegde zij hem na korten tijd een tweeden schatmeester
toe. De voornaamste personen uit de wereld waarin
men zich niet verveelt, achtten het een voorrecht in
hare salons te worden toegelaten.
Haar geluk in het spel stelde haar tevens in staat om
op vrij grooten voet te levenzij exploiteerde haar nieuwe
stadgenooten zooals zij dit te Berlijn gedaan had. In den
Haag moest zij wel een vruchtbaar operatieveld opdoen.
Toch lag, zooals wij reeds zagen, de kern dieper, de
gravin was een zeer ambitieuse intrigante, die voortref
felijk haar rol speelde. De voornaamste medestander
bij haar nobel metier was generaal, later maarschalk,
graaf von Grumkow.
Maar met dit al, de mensch wordt gaandeweg ouder,
zelfs courtisanes blijven niet eeuwig jong de herfst
van haar leven begon zich aan te kondigen op allerlei