DIE HAGHE ALS AMBACHT, PAROCHIE EN
210
bewaarders. Er was dus één ambachtsbewaarder voor
Oost-Escamp, dat tot Monsterambacht zal hebben be
hoord, één voor West-Escamp dat een deel van Wate-
ringerambacht zal zijn geweest, één voor Segbroek, en
één voor Haagambacht, waarvan de grootte dus over
eenkwam met die van de oudste Haghe.
Als nu in 't vervolg van Haagambacht gesproken
wordt, wordt daarmede dit gebied bedoeld.
b. Om nu het bestuur en de jurisdictie in waterschaps-
zaken in die Haghe goed te kunnen begrijpen, ga eerst
een kort overzicht over de indeeling van Delfland vooraf.
Het heemraadschap Delfland dan strekte zich uit tusschen
de landscheiding tusschen Rijnland en Delfland, welke zijn
voortzetting vindt in die tusschen Delfland en Schieland,
verder langs den Maasdijk door Vlaardingen en Maassluis
heen tot aan de Noordzee en vandaar langs het strand
tot aan de scheidingspaal tusschen Delfland en Rijnland.
Wanneer het ontstaan is, is moeilijk na te gaan.
Het oudste handvest, waarvan het jaartal jammer-
genoeg volkomen onleesbaar is geworden en dat zich in
copie bevindt in het zoo juist genoemde Register n°. 33
Delfland op het Algemeen Rijksarchief (dwaas genoeg
staat het in deze copie gedateerd op het jaar 1000, maar
't wordt geschat op 1290, zie van Mieris en van
den Bergh) schenkt aan „onsen welgeminden heemraden
van Delfland ende die namaels wesen sullen, alle de
schouwe ende keuringe ende te berechten al dat den
heemraet roert ende te moogen keuren tot onsen luijden
van Delflant behouff in allen steden ende dorpen, belegen
in Delflant, al tvairt oick doer ende in onsen huijse in den
Hage ende tsande’’Dit handvest, dat gegeven is door
„Florens bi der genaden Godts, grave in Holland” en
ongetwijfeld van Floris V afkomstig moet zijn, gezien het
feit dat het is „gegeven op onsen huijse in de Vogel-
