stadsbestuur, dat de spaanders eraf vlogen. Tot zijn eere
dient gezegd: ieder partijbelang liet hem koud; hij diende
op zijn manier en naar zijn ontwikkeling alleen het gemeen
schapsbelang onder zijn gehoor was immers geen enkele
kiezer
Was er over het geheel genomen onder de mannen een
goede stemming, eens, maar dan ook maar eenmaal en het
is meer dan dertig jaar geleden, is het er kwaad toegegaan.
Gewoonte wasochtendappèl. Al spoedig echter vatte
het vermoeden post, dat niet alle arbeiders trouw op het
werk bleven. Ja, er was zelfs gebleken, dat eenigen, na zich
op het werk te hebben gemeld, in de buurt der terreinen,
in andermans loondienst werk gingen verrichten.
Een avondappèl werd daarom ingevoerd. Doch dit was
buiten den waard gerekend, den waard, die hier heette
solidariteit onder de arbeiders.
Jan, namelijk, riep met genoegen: present, niet alleen
als zijn naam genoemd werd, maar ook als die van Piet en
Willem en Gijs afgeroepen werden.
Daar had baas v. d. Spiegel Sr. lucht van gekregen en,
verdekt achter een duinkopje, stelde hij zich op, zoo dat hij
den afgeroepen naam kon hooren en tevens zien, wie zich
dan verwijderde.
Maar, de controlant was opgemerkt en de snoodaards,
die uit twee haverbakken aten, besloten den baas af te
drogen, welk besluit van hun kant „con amore” voltrokken
werd. Een ooggetuige vertelde mijV. d. Spiegel zag er
na afloop vreeselijk uit, erger dan bont en blauw.
Dat was nu weer te bar naar de meening van de plicht
bewuste werkers en den volgenden dag ontbrandde een
strijd tusschen de goed- en de kwaadgezinden zoo hevig,
dat nóg op de kweekerij van nu wijlen den heer H. M.Vel-
ders, het gevechtsterrein, liggende bij den Tapijtweg, be-
bekend staat als de Revolutieakker.
DE DUINCOMMISSIE 1847-1923
448
