DE DUINCOMMISSIE 1847 1923
455
perkte volmacht in het leven te roepen, wier doel op on
dubbelzinnige wijze blijken zou uit haar naamCommissie
uit de Algemeene Armenvergadering tot het verschaffen
van arbeid aan behoeftigen. De vergaderden gingen met
het denkbeeld accoord en wezen uit hun midden een acht
tal als commissieleden aan.
De keuze van dit achttal bleek een gelukkigeImmers
den 9den November 1847 door Mr. Wintgens geïnstalleerd,
konden door de Commissie reeds den 8sten December d. a. v.
een dertigtal huisvaders naar het arbeidsveld gezonden
worden, een aantal, dat na enkele weken tot 60 werd uit
gebreid, zoodat al spoedig bij de Commissie de hoop ge
vestigd werd op den duur honderden in den winter tewerk
te kunnen stellen.
Minister Van Hall, opperbestuurder der Domeinen,
stond dermate sympathiek jegens het doel der Commissie,
dat Z.E., als proeve voor den tijd van 5 jaren om niet, vijf
bunder duingrond benoorden den Waalsdorperweg ter
beschikking stelde.
Vond het optreden der Commissie aanstonds ook bij het
-z en de burgerij een gunstig onthaal, cri-
Gemeentebestuur
tiek bleef niet uit.
Nu houde men, alvorens nota te nemen van het antwoord
der Commissie op die critiek, in het oog, dat de duinarbeid
een stichting was der Kerkelijke Armenzorg en dat te dier
tijde deze armverzorging een zeer speciale plaats innam,
procentsgewijze kwam 3/i voor haar rekening en 1li voor
de burgerlijke en bovendien dat, ook onder de minge
goeden, het, ik zou haast zeggen, tot den bon ton behoorde,
lidmaat te zijn van een kerkgenootschap. Dit beweren moge
geïllustreerd worden bijv, door het feit, dat naar het oordeel
van het groote publiek een verpleegde in een onzer kerke
lijke oudeliedeninrichtingen van hooger zedelijk gehalte
geacht werd dan een verpleegde uithetBestedelingenhuis.
