galerijen, langs het Als Kroonprins reeds verkreeg hij in 1816 het voor malige Huis van Wassenaar, en hij liet het vergrooten en verfraaien. Koning geworden bleef hij er wonen en zette de uitbreiding voort. Willem II was een groot liefhebber van de z.g.n. nieuw-gothische stijl, die in Engeland, met name te Oxford zoo veelvuldig is toe gepast en waar hij hem in zijn jeugd had leeren kennen en bewonderen. Hij liet achter zijn paleis, waar reeds een balzaal was bijgebouwd een uitgebreid complex van Gothische gebouwen oprichten, zalen en die alle met elkaar in verbinding stonden en Noordeinde aan de westzijde van den paleistuin tot ongeveer waar thans de Oranjestraat zich bevindt, door liepen. Het geheele Noordeinde kreeg er een apart karakter door. Zware torens, hooge ramen, maakten het tot een merkwaardig geheel. Het grootste der ge bouwen was de z.g.n. Gotische zaal, het eenige ook, dat met de galerij die haar aan het Paleis verbindt thans nog bestaat. De overige gebouwen waren zoo slecht van makelij dat ze binnen enkele tientallen jaren bouwvallig werden en moesten worden afgebroken. Achter dit groote paleis strekte zich tot aan de Sin- gelgracht, thans Mauritskade, ’s Konings particuliere tuin uit. Daar gaf een brug toegang tot de verdere Koninklijke gronden, het publiek toegankelijke Willems park, waar in denzelfden Gothischen stijl een manége (tegenwoordig Willemskerk) en een aantal woonhuizen voor hofdignitarissen (aan de tegenwoordige Nassau- laan) werden gezet. Achter dit park volgden onmid dellijk de terreinen van de goederen Rustenburg, Bui tenrust en Zorgvliet, alle drie eigendom van Willem II, die dus van zijn paleis aan den Kneuterdijk over zijn eigen particulieren grond tot voorbij Klein-Zorg- vliet thans de Promenade kon wandelen. 84 DE HAAGSCHE MONUMENTEN VAN GESCHIEDENIS

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1925 | | pagina 100