galerijen,
langs het
Als Kroonprins reeds verkreeg hij in 1816 het voor
malige Huis van Wassenaar, en hij liet het vergrooten
en verfraaien. Koning geworden bleef hij er wonen en
zette de uitbreiding voort. Willem II was een groot
liefhebber van de z.g.n. nieuw-gothische stijl, die in
Engeland, met name te Oxford zoo veelvuldig is toe
gepast en waar hij hem in zijn jeugd had leeren kennen
en bewonderen. Hij liet achter zijn paleis, waar reeds
een balzaal was bijgebouwd een uitgebreid complex
van Gothische gebouwen oprichten, zalen en
die alle met elkaar in verbinding stonden en
Noordeinde aan de westzijde van den paleistuin tot
ongeveer waar thans de Oranjestraat zich bevindt, door
liepen. Het geheele Noordeinde kreeg er een apart
karakter door. Zware torens, hooge ramen, maakten
het tot een merkwaardig geheel. Het grootste der ge
bouwen was de z.g.n. Gotische zaal, het eenige ook,
dat met de galerij die haar aan het Paleis verbindt
thans nog bestaat. De overige gebouwen waren zoo
slecht van makelij dat ze binnen enkele tientallen jaren
bouwvallig werden en moesten worden afgebroken.
Achter dit groote paleis strekte zich tot aan de Sin-
gelgracht, thans Mauritskade, ’s Konings particuliere
tuin uit. Daar gaf een brug toegang tot de verdere
Koninklijke gronden, het publiek toegankelijke Willems
park, waar in denzelfden Gothischen stijl een manége
(tegenwoordig Willemskerk) en een aantal woonhuizen
voor hofdignitarissen (aan de tegenwoordige Nassau-
laan) werden gezet. Achter dit park volgden onmid
dellijk de terreinen van de goederen Rustenburg, Bui
tenrust en Zorgvliet, alle drie eigendom van Willem
II, die dus van zijn paleis aan den Kneuterdijk over
zijn eigen particulieren grond tot voorbij Klein-Zorg-
vliet thans de Promenade kon wandelen.
84 DE HAAGSCHE MONUMENTEN VAN GESCHIEDENIS