JACQUES DE BERGH. 256 reeds de aandacht vestigde, dan verwondert men zich over den tragen gang van de ideeën alvorens zij in hervormingen zijn omgezet. Het moest b.v. nog een halve eeuw duren alvorens ingang vond en dan nog lang niet algemeen wat toen reeds vruchteloos door De B. den Hagenaars op het hart werd gedrukt, name lijk om hun rijtuigen, kleederen, meubelen, enz. niet uit Parijs of Brussel te laten komen, maar bij eigen stad- of landgenoot te koopen. Mijn vriend en collega van het oude Dagblad, Door man, gaf in zijn feuilleton, geteekend Peter de Kluize naar, een middel aan de hand om het hoofd te kunnen bieden aan de buitenlandsche concurrentie, n.l. de win keliers moesten er twee tarieven op na houden, het een voor koopers a contant en het andere voor die „op rekening.” Kooper en verkooper zouden dan beide winnen. De Vereeniging voor Handel en Nijverheid spande zich er ook voor en De B. kwam er telkens op terug in zijn „Penkrassen”. Maar, helaas, de winkeliers zelven werkten niet mee. Zij hadden veel te veel op met hun chique, maar vaak extra- insoliede klanten. Zoo was het in die dagen ook een onbe gonnen werk van den Penkrasser om bij zijn Haegenaars het nationaliteitsgevoel te prikkelen. Hij trok n.l. met zijn scherpe pen te velde wat eerst veel later door Mar cellus Emants en het Alg. Nederl. Verbond met kracht en klem herhaald moest worden, helaas zonder veel succes tegen het legio Fransche, Duitsche en Engelsche aankondigingen en uithangborden. Bij de firma Lazare b.v.„papier de deuil”, bij Minnigh „gants et fleurs”, bij Rensburg „spécialité de chemises”, bij Möller Thijs „half Hollandsch, half DuitschGrosses und reichhaltiges Lager poor Schuh tv aar en für Herrn, Dames und Kinderen. Die fijnste artikelen", bij een kapper„Coifferie”

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1925 | | pagina 284