MEMOIRES EENER HAAGSCHE HUISONDERWIJZERES 83 Geld komt bij mij niet in aanmerking; ik ben rijk ge noeg, om U van alles, wat Uw staat eischt, te voorzien, maar ik bid U slechts: Maakt gij mijn geliefd kind ook recht gelukkig!” De familie von Braumann zocht met alle mogelijke middelen, dit huwelijk zoo spoedig mogelijk te doen voltrekken. Mijn oom wilde eerst nog een jaar naar Italië gaan, hetgeen reeds vroeger bepaald Was, maar een soort van melancholie der bruid verijdelde het reis plan. Mijn oudtante, Maria Boote, had na den dood van haar oom in Amsterdam, haar bezittingen aldaar ook verkocht; ze had ook Van Essen als rentmeester aan gesteld, was met haar zeer aanzienlijk en groot vermogen naar Duitschland gekomen en woonde nu te Keulen. Mijn grootmama kocht een huis in Keulen, in de Horen- gasse; dit huis is nog het eigendom mijner tante. Eenige daaraan belendende huizen werden ook gekocht en af gebroken, om den tuin, den stal en het koetshuis te vergrooten. Dit huis, met stal, enz. was geheel gebouwd naar den zin der aanstaande echtgenoote; het was het bruidsgeschenk mijner grootmama op den dag der ver loving, en grootmama meubileerde het en voorzag het van linnen, zilver, porcelein, enz., alles naar Lucie’s keuze! 's Zomers zouden de jongelui buiten den eenen vleugel van het kasteel bewonen. Mijn oudtante nam de geheele uitrusting van den stal, zoowel rijtuigen als paarden, en het onderhoud daarvan, op zich; mijn oud tante zou bij hen inwonen en de huishouding en den stal voor haar rekening nemen. Dit verzoek werd door oud tante ingewilligd, omdat mijn oom haar lieveling was en zij geen woord Duitsch sprak; zij sprak slechts Hol- landsch en Engelsch. De tijd van het huwelijk naderde, het huis was geheel in orde en toen ik het zag, bewonderde ik het zeer. Ieder moet, zooals ik hoorde, Lucie zeer benijd hebben om dit

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1928 | | pagina 101