HAAGSCHE MUZIEKUITGEVERS DER 19e EEUW 267
boven de tien, hebben beleefd. Van Uncle Toms Galop
werden in de drie maanden tot Juni 1853 drieduizend,
tot Augustus 1855 zevenduizend exemplaren gedrukt en
verkocht. Er verschenen geregeld 30 a 40 nummers in
de maand, de herdrukken niet meegerekend; hierover
berichtten maandlijsten, die gratis uitgereikt werden,
terwijl een catalogus van de heele bibliotheek steeds
goedkoop verkrijgbaar was. Als een van deze catalogi
teruggevonden werd, zouden we den heelen inhoud van
de Muzikale Correspondentie overzien, die we nu met
moeite bijeenbrengen. Echter kunnen we toch nu reeds
een idee ervan krijgen, een idee dat men zich trouwens
gegeven de omstandigheden zelf kan vormen. Al
hetgeen kans gaf, bij het onderwijs of voor uitspanning,
in 't openbaar of binnen den familiekring, verkoopbaar
te zijnal hetgeen het buitenland voortbracht aan opera’s,
liederen, dansen, voor zang of piano, viool, orgel, dat
alles stond ter beschikking en kwam op het program.
Het is niet doenlijk in dit korte overzicht met namen
te beginnen, de eene zou den anderen uitlokken, een
geheel hoofdstuk van de muziekgeschiedenis zou zich
voor onze oogen ontplooien. Alleen moge er met een
enkel woord op gewezen worden, dat de verhouding
van nadruk tot den oorspronkelijken druk in dien tijd
zeer verschillend wasnaast het eenvoudige ongevraagd
overnemen stond ook de overeenkomst tusschen een
uitgever en den Nederlandschen nadrukker. Slechts één
voorbeeldHet Volksliederenalbum van Krug was
Braunschweig bei C. Weinholtz” verschenen nu zijn
er exemplaren van den oorspronkelijken druk met het
oorspronkelijke fondsnummer, waar alleen het adres weg
gekrast en door „La Haye, Correspondance Musicale’’
is vervangen; eerst de „Tweede druk” is gekalkeerd
en met de nummering der Correspondance voorzien
