Er waren, zoo vertelde de heer Van Karnebeek bij
dezelfde gelegenheid, tal van eminente menschen ter
DEN HAAG ALS INTERNATIONALE STAD
289
geheel nieuw denkbeeld. Het Institut de Droit Interna
tional had geheele ontwerpen daartoe voorbereid. De
Russische delegatie had in haar midden Von Martens,
maar op het gebied van arbitrage was het toch Basily,
aan wien het initiatief te danken was. Hij heeft hier in
Den Haag heel goed werk verricht. Men heeft zich met
grooten ijver op de arbitrage geworpen om daarvan wat
goeds te maken. De derde Commissie werd uitsluitend
aan de verwezenlijking van al deze gedachten gewijd.
En zij is de commissie van de Vredesconferentie gewor
den! Zoo werd dus al spoedig, gelijk wij het van dezen
ooggetuige vernamen, de eerste Vredesconferentie een
arbitrageconferentie. De derde Commissie, in welke van
ieder der 26 uitgenoodigde landen een of meer leden
zitting had, was natuurlijk op zichzelf te groot om de ge
dachte uit te werken. Vandaar, dat men ertoe kwam om
een z.g. Comité d’Examen in het leven te roepen. Léon
Bourgeois, de president van de derde Commissie, was er
natuurlijk lid van en met hem zijn Fransche medegedele-
geerde Baron d’Estournelles de Constant. Verder de
Oostenrijksche professor Lammasch, een bescheiden, maar
heel knap man; verder de Amerikanen White en Holls,
de laatste een Duitsch-Amerikaansch advocaat, die zich
heel veel moeite gaf. En dan verder met Asser ook
Descamps, die eigenlijk de „cheville ouvrière” van geheel
deze kleine commissie was. Iedereen was willig om van
dit denkbeeld iets te maken. Toch was het in het begin
heel moeilijk om de formule te vinden, waaromtrent men
tot overeenstemming kon komen. Voor verscheidene ge
delegeerden was de zaak geheel nieuw; zij hadden zich
op een Ontwapeningsconferentie voorbereid, en zij von
den arbeid voor een arbitrage-bijeenkomst.
19
