EEN HAAGSCH DAGBOEK UIT DE OORLOGSJAREN 85
niet, ze zitten dan zonder onderdak of iets. Een
dominee kwam op 't bureau, die had zelfs geen stoel
meer om op te zitten.
Juffrouw v. d. M. ruilde met Pa gelatine tegen lijn
olie. Ze ging probeeren ziekenmelk te krijgen en neef
ging in de rij staan. Ze kreeg altijd vleesch van Fries
land, nu wilde de man het niet meer verzenden, maar
wel door zijn dochter laten brengen per spoor, de reis
moest dan vergoed worden en verder kostte het vleesch
5.vet 7.50. We kregen weer een kaas door be
middeling van nicht K., we hebben nog meer besteld
of die nu ook nog zullen komen? Tante W. neemt een
stukje over, die ziel lijdt ook honger. Tante A. lacht
wat om dat hamsteren, zoo gauw wordt je niet onder
voed, maar zij eet haast niet en ik geloof dat de meid
wel voor *t hamsteren zorgt.
Koffie (haast heelemaal Buysmans suikerpoeder) en
thee (lindebloesem en meidoorn) is meestal bocht. W.
vroeg al of er dropwater in de koffie zat. ’s Avonds
drinken we nog al eens chocolade-melkpoeder. Een
stukje Deventerkoek eten Pa en Ma dan, de dames
korstjes en wij onze pap en G. en ik een boterham.
’t Is uit met H.’s Engelschman. Ze had hem leeren
kennen op de Heerengracht. Hij zei „Good bye” en
H. (blij haar Engelsch te kunnen luchten, ze is in de
apotheek ook altijd dol op Engelschen) zei ook: „Good
bye”. „Do you speak English”, zei hij en zoo kwam
’t in orde. Hij vroeg samen te wandelen en haalde haar
af uit de apotheek, ’t Was een nette jongen en H.
wilde zoo graag beter Engelsch leeren. Maar de
pastoor preekte toevallig dat God alles en overal ziet
en toen snapte ze dat die Engelsche vrijerij ook in de
gaten zou loopen. En als ze moest biechten en dat
moest net, want ze moest in de keel gesneden worden
