EEN HAAGSCH DAGBOEK UIT DE OORLOGSJAREN 93
het Noordeinde No. 207.
1) Een bijzondere school aan
Mevrouw M. kreeg een brief van E. B., geen woord
over den oorlog. Op een avondje bij de C.’s voor L.’s
trouwen was S. F. Ze vertelde van het verlangen der
Joden naar Jeruzalem. In Duitschland werden de Joden
veel minder behandeld. P. V. geeft les aan Galicische
joden, die hadden het ook over de slechte behandeling,
maar hier in Nederland hadden ze het best. S. wist van
twee Oostenrijkers, die gevangen waren genomen en
naar Engeland gevoerd, ’t Was er dood vervelend.
Zij ontvluchtten, de een bleef hier, de ander ging weer
in den oorlog en zat nu in een Fransch gevangenkamp,
waar het minder was dan in ’t Engelsche. In Gronin
gen bij de J.’s was een Duitsch meisje. Ze kwam al heel
wat bij, maar was nog vreeselijk schrikachtig. lederen
nacht zette ze schoenen en alles klaar voor als er eens
een bomaanval kwam; dat zat er zoo in, dat ze 't niet
wilde laten. Zij gaat daar naar school, wel wat lastig
met haar Duitsch. ’t Was vreeselijk in Duitschland,
Ersatz-brood met Ersatz-koffie of thee met sacharine
en Ersatz-jams. T. V. was erg onder den indruk ge
weest van den toestand in Duitschland, wanhopig
zelfs. Ze noemden het de Duitsche griep, maar nu heeft
hij de Spaansche te pakken. Alle openbare scholen zijn
tot 11 November gesloten, fijn voor de leerlingen die
gezond zijn. De school van de Graaff1) is nog open, de
dochters hebben anders de griep. De menschen mijden
trams, treinen enz. Er gaan geruchten dat de N.U.M.
opdoekt, in ieder geval wordt er personeel ontslagen.
Ze hadden voor salarisbijslag vragen rondgestuurd.
Wie dacht ’t financieel niet zoo noodig te hebben,
dat hij voor bijslag in aanmerking kwam, werd ver
zocht alleen ’t eerste in te vullen. Haast ieder vond
