118 INTERN. INSTELLINGEN TE ’S-GRAVENHAGE
l’Etat qui l’avait proposé.
Wie deze zes punten leest en herleest; zes punten,
die zeker opnieuw naar voren zouden zijn gekomen,
indien de poging van den Amerikaanschen Staatssecre
taris Knox, in 1910 en latere jaren ondernomen om als
nog aan het Hof van 1907 leven in te blazen, ware
geslaagd hem zal het duidelijk zijn, dat hierin een
gelijke grondgedachte zit, die, langs den weg der voor
bereidende conferentie van 1920 en langs den weg der
daar ter tafel gebrachte Nederlandsche voorstellen,
heeft geleid tot de gelukkige oplossing, welke door den
Volkenbond aan het vraagstuk van de benoeming der
leden van het Hof van Internationale Justitie is gegeven.
Maar die tweede Vredesconferentie onderscheidde
zich ook in een ander en belangrijk opzicht van de eerste,
en wel, doordat zij haar eigen continuïteit proclameerde.
In de jaren tusschen 1899 en 1907 was het meer dan
eens twijfelachtig geweest of een tweede Vredesconfe
rentie zou bijeenkomen, en deze twijfel drukte nu op de
werkzaamheden, die zij ondernam. Om dien twijfel zoo
goed mogelijk ter zijde te stellen, om anderzijds te
waken voor een betere voorbereiding dan de gebrekkige,
die in 1907 aan den lijve werd ondervonden, uitte
de tweede Vredesconferentie zich in een merkwaardige
resolutie, opgenomen in de slotacte der Conferentie. Zij
zeide: „Enfin, la Conférence recommande aux Puis
sances la réunion d’une troisième Conférence de la paix
qui pourrait avoir lieu dans une période analogue a celle
qui s'est écoulée depuis la précédente Conférence, a une
date a fixer d’un commun accord entre les Puissances,
et elle appelle leur attention sur la nécessité de préparer
les travaux de cette troisième Conférence assez long-
temps a l'avance pour que ses délibérations se pour-