Lacroix,
tal van
INTERN. INSTELLINGEN TE 'S-GRAVENHAGE 119
suivent avec l'autorité et la rapidité indispensables.
„Pour atteindre ce but, la Conférence estime qu’il
serait trés desirable que, environ deux ans avant l'épo-
que probable de la réunion, un comité préparatoire fut
chargé par les Gouvernements de recueillir les diverses
propositions a soumettre a la Conférence, de rechercher
les matières susceptibles d'un prochain règlement inter
national et de préparer un programme que les Gou
vernements arrêteraient assez tót pour qu’il put être
sérieusement étudié dans chaque pays. Ce Comité
serait, en outre, chargé de proposer un mode d’organi-
sation et procédure pour la Conférence elle-même.”
Merkwaardig mag deze resolutie daarom heeten, om
dat daardoor, niet incidenteel, maar na lange en lang
durige overweging, de Conferentie zelve zich uitsprak
over de noodzakelijkheid om haar arbeid in het rader
werk der internationale politiek in te schakelen. Van
toevallig bijeengeroepen internationale bijeenkomst werd
zij door het aannemen dezer resolutie periodiek terug-
keerend verschijnsel, dat, ware de oorlog in 1914 niet
uitgebroken, wellicht, neen zeker niet zonder invloed
ware gebleken op de samenleving der volkeren. Van Den
Haag naar Genève is intusschen het is menigmaal en
terecht betoogd een veel verdere stap. Den Haag
toch bracht de Vredesconferenties, die ten doel hadden
het volkenrecht te codificeeren, door het uitstippelen
van nieuwe volkenrechtelijke denkbeelden mede te
werken tot de consolidatie van den vrede tusschen
de volken. Genève verwezenlijkt, zij het nog niet vol
maakt, wellicht slechts ten deele en zeker gebrekkig,
de denkbeelden, die ten grondslag hebben gelegen
aan de ontwerpen van geniale denkers van vroegere
eeuwen, van een Dubois, een Lacroix, een Henri IV,
een Abbé de St. Pierre en tal van anderen, te veel
