134 INTERN. INSTELLINGEN TE 'S-GRAVENHAGE
1
et le Pacte a décidé que de la création de cette Cour
soit éloigné tout ce qui appartient a la conception
d’arbitrage.
Le Pacte lui-même ne le veut pas autrement. L’arbi-
trage par convention spéciale n’est pas défendu; la
Cour d'Arbitrage de La Haye subsiste, mais a cóté
d’elle la Cour de Justice va apparaïtre.”
Voor degenen, die dit groote principieele onderscheid
in het oog houden, kan het geen verwondering meer
wekken, dat werd besloten om voorloopig naast het
nieuwe Hof van den Volkenbond het Permanente Hof
van Arbitrage onveranderd te doen voortbestaan. Im
mers, er zijn gevallen te denken, hetzij gegrond op
reeds bestaande overeenkomsten, hetzij voortkomende
uit nieuwe zich voordoende omstandigheden, dat Staten
wel bereid zijn om een geschil te onderwerpen aan
het oordeel van het Permanente Hof van Arbitrage,
d.w.z. aan dat van de gedeeltelijk zelf gekozen rech
ters, maar niet bereid dit geschil te onderwerpen aan
het oordeel van het werkelijk internationale rechts
college, dat in het Vredespaleis zetelt.
Voor den oningewijde, die niet weet wat zich achter
de schermen afspeelt, die geen besef heeft van de zn.
kleine, maar daarom juist zoo samengestelde moeilijk
heden, die dienen te worden overwonnen, is critiek
altijd gemakkelijk. Wanneer men zich echter herinnert
datgene wat aan het feestmaal ter eere van rechter
Loder’s tachtigsten verjaardag in 1929 door den oud-
Minister van Buitenlandsche Zaken, den Heer Van
Karnebeek, werd gesproken, zal weer eens opnieuw
doordrongen zijn geworden van het feit, dat deze be
windsman, toen door zijne medewerking in 1920 de
zetel van het Hof van den Volkenbond te ’s-Graven-