24 EEN HAAGSCH DAGBOEK UIT DE OORLOGSJAREN
De winkels worden bestormd zoodat de ramen met
hout gebarricadeerd worden en de politie genoodzaakt
is zich met de zaak te bemoeien. De winkeliers gaan
wel bij de klanten rond, maar veel kan men niet krijgen.
Een half pond suiker tegelijk, wij krijgen 1 pond om
dat voor de apotheek ook pond gerekend wordt. Wij
krijgen dus geen suiker in koffie en thee. Het brood
wordt ook al duurder, klein brood wordt niet meer ge
bakken.
Bankbiljetten worden niet meer in betaling aange
nomen, alleen goud en zilver. Iemand kon niet per
spoor vertrekken omdat hij alleen papiergeld had. Men
verkoopt bankjes van 10 voor 7,50, zelfs voor 2,50.
In Hotel Central werden zelfs bittertjes betaald met
10 omdat de kellner geen geld terug wilde geven.
G. S. komt uit Gorkum terug, de trein natuurlijk veel
te laat. In Gorkum ook alles overstuur, de vrijers van de
meiden opgeroepen voor den dienst; thuis geen geld en
geen eten.
N. en A. zijn in België, zonden een briefkaart uit
Brugge, wisten nog van niets. B. schreef haar dadelijk
thuis te komen. J. ontmoette een kennis aan den trein,
waar zij was om voor tante W. te informeeren; deze
kwam uit Duitschland, had van haar broer, een officier
bij den staf, een telegram gekregen dadelijk thuis te
komen, had 's nachts gereisd. In Zevenaar was een on
beschrijfelijke verwarring, alle koffers door elkaar.
Men wordt verzocht zoo weinig mogelijk te tele-
phoneeren; met Rijswijk haast geen aansluiting te
krijgen. Candidaten voor het eindexamen moesten tijdens
het examen weg. Om twaalf uur van middag moest het
ultimatum van Duitschland aan Rusland beantwoord
zijn, maar het mocht niet bekend gemaakt worden, geen
bulletins.
