EEN HAAGSCH DAGBOEK UIT DE OORLOGSJAREN 53 wat er eigenlijk gebeurt weet r weer een kritieken tijd te naar de grenzen; waarom Nederland andere maatregelen moet nemen. Wel wordt de toestand ernstig genoemd. Op de beurs was het dadelijk te merken geweest. Het comité gene raal is eerst a.s. Dinsdag, dus is de haast nogal niet groot. De krant zegt dat de menschen kalmer waren dan op den mobilisatiedag, daarnaar zou men ook zeggen dat het nogal ernstig ingezien wordt. Maar wat kan Engeland ons doen? Voor ze geland zijn schieten wij de mannetjes dood, als het schip tenminste niet voor dien tijd gestrand is, of op een mijn geloopen of getorpedeerd. Al de Belgische en Engelsche geïnter neerden worden dan gevangen genomen, de Duitschers komen vrij. Zaterdag 1 April. De krant kalmeert, niemand. J. schrijft: „We schijnen beleven; de soldaten gaan allemaal beneden allemaal militairen, die koffertjes aangeven, telkens troepen soldaten, die naar den trein gaan; drie telegrammen over buitengewonen ministerraad, comité- generaal, beslag leggen op goederenwagens en allerlei militaire zaken. Bij ’t bureau van de krant, waar de telegrammen hangen, veel menschen en allerlei ver onderstellingen. Van avond lezing over vrouwenkies recht, er zal wel niet veel komen, als er kwestie van oorlog of vrede is, is de belangstelling niet groot. Even min als de teleurstelling dat de Kon. Holl. Lloyd maar 12% uitkeert, al is het zoo ook nog mooi. In 1914 had men nog geen idee dat het wel zou kunnen gebeuren dat ’t eene deel van 't land in geen maanden iets van het andere deel hoorde. Ik hoop werkelijk niet dat 't gebeurt en ik zeg het niet om Ma akelig te maken, maar ’t is zoo, in België ook. We willen het beste hopen.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1931 | | pagina 66