INTERNATIONALE FIGUREN
176
dan voorbijgaande belangstelling aan de aanstaande con
ferentie werd gedacht. Echter, zij mocht zich, dank zij de
afgeslotenheid, waarin het Huis ten Bosch werd gehou
den, in een zeer beperkten kring afspelen zij trok een bij
uitstek aanzienlijk en veelzijdig gezelschap naar Den
Haag, dat een dergelijk diplomatiek bewegen en gebeuren
sedert meer dan een eeuw niet had aanschouwd. De hotels,
de voornaamste als de Vieux Doelen en des Indes voor
aan, waren overvol, maar ook in andere hotels ontbrak
het niet aan gasten, die zich een maand na de opening,
toen het Scheveningsche seizoen aanving, voor het groot
ste deel daarheen verplaatsten. Het was de tijd, dat een
auto nog als een „rijtuig zonder paard” werd aangeduid,
en voor het practisch vervoer geen waarde had. Het
waren rijtuigen, waarvan de koetsiers en palfreniers met
veelkleurige livreien waren getooid, die het veelvuldig
contact tusschen de gedelegeerden onderhielden. Minister
de Beaufort was eere-voorzitter der Conferentie en hield
als zoodanig eens per week ontvangavond in zijn ruime
woning aan de Javastraat, waar thans de Gemeenteraad
vergadert. Maar bijkans dagelijks wisselden de groote en
kleine feesten af, die hun slot vonden in het schitterend
avondfeest, dat de Russische President de Staal in de
Vieux Doelen, waar hij logeerde, aanbood.
Als Bertha von Suttner van deze feesten verhaalt, zet
zij de nuchterheid ook in zooverre terzijde, dat zij vertelt,
dat er van een „reine du bal” bij al deze feesten geen
sprake was, doch dat de voornaamste gedelegeerden, de
oude heeren, die een groot deel der beraadslagingen leid
den, de kopstukken waren, waarnaar aller belangstelling
uitging. Er waren er inderdaad, die een lang leven in den
dienst van de diplomatie achter den rug hadden. Daar
was Prins Münster, geruimen tijd ambassadeur van
Duitschland op den moeilijken post te Parijs, die op dat
