INTERNATIONALE FIGUREN
196
von Bloch voelde zich als technicus en wilde aantoonen,
dat de oorlog onmogelijk zou zijn; dat men geen schatten
voor hem moest weggooien. Hij heeft zich slechts in den
graad van waanzin der volkeren vergist!
Maar het centrum van den vredeskring om de Confe
rentie vormde Bertha von Suttner. Het was niet het eerste
bezoek van deze merkwaardige vrouw aan onze residentie.
Gravin Kinsky van zichzelf, behoorende zoodoende tot
den Oostenrijksch-Boheemschen adel, als schrijfster ge
rekend tot de Duitsch-Boheemsche literatuur. Van een
arm geslacht in den tijd, dat vrouwen nog geen betrek
kingen waarnamen. Wat bleef haar anders over dan ge
zelschapsdame te worden van de dochters van het adellijk
en rijke geslacht der Suttners! Maar die dochters hadden
een broer, Arthur Gundacar, en tusschen haar en dezen
jongen man vatte de liefde vlam. Zij hebben geprobeerd
die liefde, die geen toekomst scheen te bieden, uit te roeien,
maar zij slaagden niet. Zij trouwden in het geheim, brach
ten de eerste jaren door bij kennissen in den Kaukasus en
aan de boorden van de Zwarte Zee, waar zij intellectueel
werk vonden om in hun onderhoud te voorzien. Daar werd
Bertha von Suttner schrijfster, schrijfster in een licht en
mondain genre, dat voor dien tijd zijne aantrekkelijkheid
bezat. Daar rijpte, naarmate haar pacifistische overtuiging
toenam, haar voornemen om „De Wapens Neer” te
schrijven. Er waren er, ook in het ’s-Gravenhage van die
dagen, die in dezen roman, uit het hart gevloeid en ge
schreven, een eigen levensboek der schrijfster zagen. Zij
konden, gelijk Bertha von Suttner in het dagboek, dat zij
van de Haagsche Conferentie heeft aangehouden, ge
tuigde, spoedig worden gerustgesteld. Bertha von Suttner
trok het zich zeer aan, dat de anarchisten van die dagen
onder leiding van Domela Nieuwenhuis, Luitjes en ande
ren, een meeting bijeenriepen, waarop genoodigd werden
