INTERNATIONALE FIGUREN
208
Zooveel glorie, schitterend bewegen, mondain leven als
de tweede Vredesconferentie over Den Haag en Scheve-
ningen heeft gebracht, zal men, zelfs in een verwijderde
toekomst, niet licht terugzien. Want, laten wij dit zeggen,
waren er vele! het recht ontzegde om gewelddadige
maatregelen te nemen. Drago mocht zich met deze leer,
die tenslotte in een resolutie is omgezet, in veler sympathie
verheugen; hij was het type van den welsprekenden Zuid-
Amerikaan, die het in levendige gebaren van den gemid
delden Spanjaard wint. De Bustamente, wiens boek over
de tweede Vredesconferentie nog altijd het meest geraad
pleegde is, toonde zich reeds toen de bekwame advocaat,
als hoedanig hij Havanna zelfs voor de rechterstoga van
het Permanente Hof van Internationale Justitie niet blij
vend wil verlaten. En Ruy Barbosa trok wel de algemeene
aandacht, maar verwierf zich waarlijk niet de algemeene
sympathie door de soms overweldigende wijze, waarop hij
zijn meening kenbaar maakte. De dunk, die Brazilië naar
zijn woorden van zichzelf weerspiegelde, kon een waar
schuwing en tegelijk een voorspel heeten van wat zich bij
kans twintig jaren later, in 1926, te Genève zou voltrek
ken. Maar Ruy Barbosa was toen en ook later een
figuur, die wist wat hij wilde. Hij heeft, vooral in de
aangelegenheid, die het voor Zuid-Amerika zoo belang
rijke zeerecht betrof, den Engelschen tegenstand niet kun
nen breken. Maar wel zorgde hij er bijv, voor, dat toen het
nieuw te scheppen Prijzenhof moest worden opgebouwd
met een stel rechters, die korter of langer aantal zittingjaren
zouden hebben naarmate hun land minder of meer belang
rijk was, Brazilië een plaats verkreeg van den eersten rang.
Bescheidenheid was niet een der kenmerken van Ruy Bar
bosa noch in zijn feesten noch in zijn redes. Wat geenszins
wegnam, dat men naar hem luisterde, wanneer hij sprak.
