IN HAAGSCHE OMGEVING
209
dat de na-oorlog de conferenties in grooter aantal moge
zien verschijnen, doch in een andere omgeving. De achter
grond, d.w.z. de feesten, zijn meer bijzaak geworden; de
voornaamste gedelegeerden nemen dikwerf de vroeger
zoo nauwkeurig opgevatte vormelijkheid niet meer in acht
om op bepaalde feesten, hoe vermoeiend ze ook waren, te
verschijnen. Met de tweede Vredesconferentie viel zeer
zeker de eerste der drie Opiumconferenties, die op 1
December 1911, in een koude, mistige omgeving, aanving,
niet te vergelijken! Deze eerste Opiumconferentie was
gevolg van den strijd, door Amerika, op vooral ideëele
gronden, tegen het opiummisbruik aangebonden. Dank zij
den Amerikaanschen aandrang was in 1909 een Com
missie van belanghebbende Staten te Shanghai min of
meer officieus samen geweest; deze Commissie had enkele
stellingen aanvaard en op grond van de stellingen zou nu
te ’s-Gravenhage getracht worden te komen tot een over
eenkomst. Tot twee malen toe moest de aanvangsdatum
dier Conferentie veranderd worden, en zoo kwam men tot
den inderdaad, ook met het oog op het Hollandsche kli
maat, zonderlingen datum van 1 December. Want er was
een groote moeilijkheid in de verhouding tusschen Groot-
Brittannië en China. Men behoefde de cijfers niet te raad
plegen om te weten, dat Britsch-Indië tot de grootste im
porteurs van opium in China behoorde en dat dus mede
werking van Engeland noodig was, wilde men China van
dezen invoer bevrijden. Op gronden van humaniteit, in
Engeland zelf gepropageerd, kon de medewerking niet
geweigerd worden, maar terecht gaf Engeland te ver
staan, dat het geen verlies van eigen opiuminvoer
wenschte, die niet aan vermindering van het opiumge
bruik, doch slechts aan Chineesche belangen ten goede
zou komen. M.a.w. Engeland wilde een mate van zeker
heid hebben, dat niet het opiummisbruik in China in ge-
14
