LEVEN IN DEN HAAG T/H EINDE DER 16de EEUW
97
Die ordonnantie van 1562 geeft ons een bijzonder aar-
digen kijk op de leefwijze van de leprozen en de inrich
ting van hun ziekenhuis, zoodat we het voornaamste er
uit zullen bespreken en aanhalen. Enkele gegevens wer
pen een verrassend licht op de beteekenis van het Zieke.
Als reden voor de uitvaardiging van de nieuwe ordon
nantie van 1562 wordt opgegeven het verlangen van de
leproosmeesters ,,ende meer andere goede eerlycke luy-
den, omme te remedieren in de ongeregeltheyt ende
quaede ordonnantie, die tot nu toe gehouden es ende
gepleecht zijn geweest bij den leproessen int leproeshuys,
als oick van den vreemden leproesen, die daer commen
logieren”. Dat verwondert ons niet, als we lezen de mis
standen, die er verbeterd moesten worden.
Allereerst wordt dan bepaald, hoe de kleeding der
leprosen moet zijn ,,zoe wye God visiteert metter siecte
der lazarie ende vuyten volcke geweesen wordt ende be
heert te blijven, hetzij vreemde vuytheemsche gasten ofte
andere, die sail gehouden weesen met zieckencleederen
te gaen, te weeten met een vlieger (d.i. een wijde man
tel), een hoet ofte bonet up zijn hooft mit eenen witten
bant daeromme ende een clappe (d.i. de lazarusklep)
opte borst ende in de hant, blijvende vuyten volcke alst
behoert sonder op eenige mercten ofte vleyshallen te com
men ofte in gedranghe van volcke ofte daer vergaderinghe
van menschen es, maer sullen gehouden wesen daer buy-
ten te blyven, te gaen ende te staen haerluyder vlyeger aen
hebbende ende clappe te slaen ende lazarusteycken te
draeghen als voors. es, daer mense by zal mogen beken
nen alst behoert.”
Leprozen mogen zich m.a.w. niet tusschen het volk
mengen, maar moeten door iedereen gemeden kunnen
worden. In verband hiermede wordt aan de leprozen een
bepaald terrein van het Leprooshuis aangewezen, waar ze
7
