BIJDRAGEN O/H GODSD., ZEDELIJK EN MAATSCH.
100
zal men gheen vreemde luyden in den voors. huysse her-
bargen dan die besmet ofte becommert zijn metter lasarie
en den meesters verthoont sullen hebben heuren brieff,
daer bij dat blijcken zal, zijluyden vuyl geschouwet ende
van der lasarie besmet zijn, die welcke men zal herbarghen
eenen nacht ofte twee ende langer nyet, mer wat trawan
ten ofte bedelaers achter landen lopende met hoerluyder
bryeven ende anders, die en zal men in geenreley manie
ren in den voors. huysse moegen herbergen.”
Het is den zieken leprozen ten strengste verboden
andere menschen bij zich te nooden of spijs of drank te
geven, zelfs van hun eigen familie, „en sullen oick de
voors. ziecken leproessen nyet moegen noeden haeren
moeder, kinderen nochte gene vrunden, wye dattet zij
noch gheene andere vreemde siecken ofte gesonde luyden
omme bij hemluyden te commen eeten ofte drincken spijs
ofte dranck toe te steecken noch oick buyten den huysse te
haelen ofte doen haelen eenighe zwaere bieren ofte wijnen
omme alsoe daer met malcanderen ofte yemandt van haer
vrunden soe voors. es te drincken”.
Ook op hun feestdagen is den zieken verboden „yemant
ter werelt te moeghen nooden, aenhaelen ofte bij hem
luyden roupen ofte gehengen bij hemluyden te mogen
commen eeten off drincken ofte geselschap te houden, all
waert oick zoe, dat yemant hemluyden daer toe soude
willen ofte begeren te gheven ofte te schencken”.
Aan het hoofd van het Leprooshuis stonden vier le
proosmeesters. Hun ambt was geregeld bij de instructie
van 12 Augustus 1524, die we reeds eerder besproken
hebben. Zij hadden tot taak het huis en de kapel „in
raecke ende daecke te houden”.
Zij stelden een rentmeester aan, die „ontfangen sal
alle de incoemen ende schulden den leproeshuyse incoe-
mende ende sal noch gehouden wesen alle jaeren drie ofte
