LEVEN IN DEN HAAG T/H EINDE DER 16de EEUW
167
woonten, van welcke vente goet alsoe vercoft die coo
pers ofte coopsters gehouden sullen wesen tgoet gecoft
voir den noene te betaelen op die noene, die clocke twaelff
uren ende tgoet vercoft nae den noene te betaelen tsa-
vondts die clocke zeven uren up peyne dat die vinders
heur verleyde geld sullen moegen executeren realicken
ende mitter daet bij den gesworen boode van den Hage
ende indien daer oick enige coopluyden waeren, tsij van
buyten off binnen den Hage, die de vinders nyet souffi-
sant genouch en dochten te wesen, soe sullen die vinders
tselfde mogen refuseren te scrijven ten waer sulcken per
soon stelde goede souffisante borgen binnen den Hage,
dair de vinders mede tevreden sijn.”
Deze keur is zeer merkwaardig omdat we er uit zien,
welke eigenaardige gewoonten er bij den afslag in ge
bruik waren. De afslagers verkoopen voor de kooplui
de waar. Zij betalen de verkoopers en schieten het geld
aan de koopers voor. Deze zijn verplicht, zoo ze 's mor
gens gekocht hebben, uiterlijk klokke twaalf uur de koop
som aan de vinders terug te betalen; hebben ze s mid
dags gekocht, zoo moeten ze dat doen voor zeven uur
’s avonds. Als loon voor dit alles krijgen ze van de ver
koopers behalve den duit ,,naer ouder gewoonten” van
elk voorgeschoten pond een halven stuiver. Als de koo
pers aan de vinders niet betrouwbaar voorkomen, kun
nen de vinders de koop ongedaan maken, tenzij de koo
pers twee borgen kunnen stellen, die in Den Haag
wonen en die als betrouwbare menschen aan de vinders
bekend zijn.
In 1574 moet de Vischmarkt aan de oostzijde van het
Spui vanwege het drukke verkeer verplaatst worden
naar de westzijde van het Spui bij de steenen brug aan
het Padmos. Er lag toentertijd een steenen brug over het
Spui ter hoogte van de latere Turf- en Houtmarkt. In