LEVEN IN DEN HAAG T/H EINDE DER 16de EEUW 63 Op haar weigering, den gekruisigden God af te zwe ren, werd zij op last van haar vader gekruisigd. „Ghe- passijt ende ghestorven is dese heyliche maghet enn martelaersters Sinte Ontcommer op ten 20 dach des maents Julii.” Ze werd in de 15e en 16e eeuw in Nederland vereerd, vooral in Noord-Brabant, in Steenbergen, waar haar naam nog voortleeft in den Ontcommerpolder. De oude naam van dezen polder is Wilgefortispolder. Sint Ontcommer werd aangeroepen en vereerd „om dat ze diegene, diese aenroepen in anxte, in nooden of enigher bangscheit, pleget te vertroosten enn te ontcom- meren in horen lastelicken zaken”. Nu is echter kortgeleden een diepgaande studie over de Heilige Outcommer geschreven door de twee reeds genoemde Roomsch-Katholieke historici. 1Deze beide onderzoekers komen tot een gansch andere voorstelling van zaken dan de traditioneele, door Sloet gehuldigd. Het bestaan van een heilige maagd met een baard wordt door hen naar het rijk der fabelen verwezen. Zij zoeken den oorsprong van de Sint Ontcommerver- eering in de vereering van het Volto Santo, het Heilig Aanschijn, in het Italiaansche stadje Lucca, omstreeks den tijd van Karei den Groote. Dit Heilig Aanschijn was een houten crucifix, met als corpus een in lang gewaad gekleede, levend voorgestelde Christusfiguur. Vermoedelijk was dit beeld, dat een groote gelijkenis vertoonde met West-Gotische crucifixen uit N.O. Spanje, door Italiaansche ridders uit het gevolg van Karei den Groote aan de stad Lucca ten geschenke gegeven. Die vereering heeft zich zoowel door pelgrims als door Aan deze studie wijdde Dr. J. F. M. Sterck twee artikelen in de Maasbode, Zondagochtendblad resp. 20 October en 17 November 1935, waaraan tevens verschillende gegevens ontleend zijn.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1936 | | pagina 71