LEVEN IN DEN HAAG T/H EINDE DER 16de EEUW
63
Op haar weigering, den gekruisigden God af te zwe
ren, werd zij op last van haar vader gekruisigd. „Ghe-
passijt ende ghestorven is dese heyliche maghet enn
martelaersters Sinte Ontcommer op ten 20 dach des
maents Julii.”
Ze werd in de 15e en 16e eeuw in Nederland vereerd,
vooral in Noord-Brabant, in Steenbergen, waar haar
naam nog voortleeft in den Ontcommerpolder. De oude
naam van dezen polder is Wilgefortispolder.
Sint Ontcommer werd aangeroepen en vereerd „om
dat ze diegene, diese aenroepen in anxte, in nooden of
enigher bangscheit, pleget te vertroosten enn te ontcom-
meren in horen lastelicken zaken”.
Nu is echter kortgeleden een diepgaande studie over
de Heilige Outcommer geschreven door de twee reeds
genoemde Roomsch-Katholieke historici. 1Deze beide
onderzoekers komen tot een gansch andere voorstelling
van zaken dan de traditioneele, door Sloet gehuldigd. Het
bestaan van een heilige maagd met een baard wordt door
hen naar het rijk der fabelen verwezen.
Zij zoeken den oorsprong van de Sint Ontcommerver-
eering in de vereering van het Volto Santo, het Heilig
Aanschijn, in het Italiaansche stadje Lucca, omstreeks
den tijd van Karei den Groote. Dit Heilig Aanschijn was
een houten crucifix, met als corpus een in lang gewaad
gekleede, levend voorgestelde Christusfiguur.
Vermoedelijk was dit beeld, dat een groote gelijkenis
vertoonde met West-Gotische crucifixen uit N.O. Spanje,
door Italiaansche ridders uit het gevolg van Karei den
Groote aan de stad Lucca ten geschenke gegeven.
Die vereering heeft zich zoowel door pelgrims als door
Aan deze studie wijdde Dr. J. F. M. Sterck twee artikelen in de
Maasbode, Zondagochtendblad resp. 20 October en 17 November
1935, waaraan tevens verschillende gegevens ontleend zijn.