40 OVER EEN KLERKENFAMILIE UIT DE 18DE EEUW
tijde
het-
het
Ray-
In 1802 presenteerde zich een nieuwbenoemde attaché
der Bataafsche legatie in Spanje aan het Departement en
werd door den ouden heer Tinne, overblijfsel van de
Griffie van Hare Hoog Mogenden, zooals de jonge man
later in zijn gedenkschriften wat oneerbiedig zegt, ge
holpen. De jonge attaché heette Anton Reinhard Falck
en hij verwijt den ouden heer wat treuzelachtigheid. Geen
wonder bij een ambtenaar, die zijn loopbaan begon ten
van den eersten Generalen Erfstadhouder, Prins
Willem IV, en die de zeventig gepasseerd was.
1806 bracht de monarchie onder een der Napoleoniden.
7 Juli 1807 overleed de oude Directeur van Correspon
dentie van het Koninkrijk Holland.
Over zijn kinderen heb ik reeds terloops gesproken. Zijn
vrouw was hem in 1797 voorgegaan. Zijn zoons Hermanus
Philippus en Paulus waren ook reeds overleden. Zijn
dochter, de vrouw van den postcommies Rietmulder en
zijn zoon Matthijs overleefden hem, evenals verscheidene
kleinkinderen, d.w.z. kinderen van de vooroverleden zoons.
Zijn inventaris zegt ons wel iets over de beleggings-
mogelijkheden van zijn tijd, en over zijn lectuur. Het was
een flink middelmatig vermogen, dat de emolumenten van
zijn ambt hem hadden opgebracht. Het bevatte vele Los
renten, en Nationale Schuldbrieven ten laste van de
Bataafsche Republiek en ten laste van Holland en West-
friesland van verschillend rentetype en nu voor het eerst
in deze familiegeschiedenis buitenlandsche effecten. Zoo
een vijftal van 1000:— rentende 5% ten laste van de
Vereenigde Staten genegotieerd 1 Januari 1794 bij Willem
en Jan Willinck te Amsterdam en 25 Obligatiën van
zelfde rentetype ook elk van 1000:ten laste van
Russische Keizerrijk, genegotieerd bij Theodoor en
mond de Smeth te Amsterdam, 26 Februari 1798.
De boekenschat bevat Hollandsche en Fransche boeken