-
LUGDUNUM BATAVORUM
139
Aangehaald in Migne, Dictionnaire universel de mythologie
ancienne et moderne (Paris, 1855), koi. 103.
2) Libellus de fluv. VI, 3.
Belangrijk voor ons is de pluktijd in het warmste deel
van den zomer en de magische werking als afweermiddel
tegen droogten, omdat dit voor een vereering van den
Gallischen Apollo speciaal omstreeks het midden van den
zomer pleit. Interessant is ook de verklaring van Apollo’s
bijnaam Medicus, dien hij te Rome droeg, door den 15de-
eeuwschen Italiaanschen oudheidkundige Aleandro in
verband met de zonnewarmte, die de planten doet rijpen,
waaruit artsenijen bereid worden t).
In het tractaat de [luviorum van den pseudo-Plutarchus,
hetwelk de stichtingslegende van Lyon bevat, wordt ver
meld, dat bij het samenvloeiingspunt van Rhone en Saóne
een op een zoutklomp gelijkende steen gevonden werd,
die, wanneer men hem bij afnemende maan met de linker
deden van het lichaam aanraakte, de vierdedaagsche
koorts genas 2). Even ten Zuiden van Lyon bij de
samenvloeiing van genoemde rivieren ligt nu nog een
oord, Pierre Bénite geheeten, dat mogelijk zijn naam aan
den bewusten steen ontleent. Zoo zijn er, alles bij elkaar
genomen, verschillende aanwijzingen, die tot de gevolg
trekking zouden kunnen leiden, dat Lyon een oud centrum
van Apollo-vereering moet zijn geweest.
Een rechtvaardiging van deze zienswijze levert ons de
stichtingslegende van die plaats, welke gesticht zou zijn
door twee Keltische hoofden, Momoros en Atepomaros.
In de stichtingslegende vervult Atepomaros een zwijgende
rol. Momoros, die een ervaren auguur heet te zijn, is de
handelende. Hij merkt de raven, die in de nabijzijnde
boomen neerstrijken, op en besluit, dat de stad, waarvan
zij bezig zijn de grondvesten te leggen, Lugdunum, d.i.
