LUGDUNUM BATAVORUM
149
DE KAART VAN GALLIË VAN PTOLEMAEUS.
delta en in België voorkomt. In Lugdunum, gelegen op het eiland
der Bataven, zag hij een oud centrum van vereering van dien licht
god. In een in 1922 gehouden lezing heeft Holwerda de mogelijkheid
geopperd, dat dit Lugdunum een aan den zonnegod gewijde hoogte
zou zijn. Zie Revue des études anciennes XXV, blz. 253-254.
1) Het oudste en stellig belangrijkste handschrift van Ptolemaeus'
„Leidraad” is de codex Urbinas graecus 82, berustende in de biblio
theek van het Vaticaan, waarvan de tekst met de bijbehoorende 27
kaarten tien jaar geleden in fotografische reproductie is uitgegeven
door den onvermoeiden Ptolemaeus-vorscher, Prof. Joseph Fischer
SJ. uit Feldkirch. Over deze uitgave zie Kenning, de groote Pto-
lemaeus-publicatie der Vaticana (Tijdschrift van het Nederlandsch
Aardrijkskundig Genootschap 2de serie XLIX, 1932, blz. 151-169).
Behalve de Urbinas zijn nog verschillende Grieksche handschriften
met kaarten bewaard gebleven, zooals de Codex Constantinopolitanus
Seragliensis graecus 57 en andere. Voor ons onderzoek kan worden
volstaan met den codex Urbinas. Deze codex, welke op zijn laatst
dagteekent uit het begin van de 13de eeuw, gaat terug op een
Egyptische papyrusrol, die volgens Mgr. dr. G. Mercati, den besten
Een tot nu toe weinig gebruikte, doch zeker niet geheel
te verwaarloozen bron voor het bepalen van de plaats van
Lugdunum Batavorum is de kaart van Gallië, voorko
mende in het vermaarde cartografische werk van den
Alexandrijnschen geleerde Claudius Ptolemaeus, wiens
leven valt tusschen de jaren 90 en 168 n. Chr. Dit werk
draagt tot titel rewyQatpixr] ‘Yptjyrjaig of „Leidraad voor
het beschrijven der aarde”, d.w.z. voor het in kaart
brengen van de aarde en haar diverse onderdeden :1).
Bij de vaststelling van de juiste ligging van Lugdunum
Batavorum zal er dus, op grond van de resultaten van het
voorgaande onderzoek, rekening mede te houden zijn, dat
het waarschijnlijk in de nabijheid van een heuvel en een
centrum van eeredienst lag.
