ft
DE RAAMWEG EN DE OUDE GRENS
108
Pabon is
bestaat integen-
ze juist daar ter
grens juist daarlangs te leggen, maar er
deel meer dan één goede grond om
plaatse niet te zoeken.
De grens in de zeeduinen, volgens Pabon uitgaande
van Petit St. Hubert, maar in werkelijkheid van het
terrein van de Algemeene Begraafplaats, is ontstaan uit
een rooilijn, die, waarschijnlijk eerst in de 16de eeuw,
uitgezet is in het verlengde van het noordelijke rechte
stuk van den Noord-Denneweg (thans Frederikstraat).
Deze raai laat het oude Raamwegje geheel ter zijde
liggen. Het is daarom onverantwoord den Noord-Denne
weg, het oude Raamwegje en de grens in de zeeduinen
als één doorloopende grenslijn te beschouwen.
Indien men onder het Westland het Delflandsche
Westland verstaat een standpunt, dat ook Pabon
inneemt is de door hem geopperde tegenstelling Oost-
land/Westland historisch en geografisch volslagen onge
rechtvaardigd. De scheiding der Delflandsche duinen in
Oost- en Westduinen hangt samen met een administra
tieve indeeling van het duingebied binnen de sfeer van
Delfland, maar heeft met een grens van het Monster-
sche Westland niets gemeen. Van een bizondere grens
tusschen een West- en een Oostland, zooals Pabon zich
die beide als tegenhangers voorstelt, blijft bij eenigszins
dieper ingaan op de verschijnselen geen schijn of scha
duw over.
De grens uit de combinatie grens/weg van
dus m.i. een algeheele mislukking gebleken.
Wat den weg uit de combinatie weg/grens binnen
Haagambacht betreft, lijkt het veel redelijker en natuur
lijker om het stelsel van kaden en wegen, dat volgens
Pabon op den grondslag van een weg uit den Romein-
schen tijd ontstaan zou zijn, te beschouwen als geleidelijk
gegroeid te zijn in onmiddellijken samenhang met een
