TUSSCHEN WASSENAAR EN DEN HAAG
61
T.a.p. bl. 470-478, de Oostduinen in het bijzonder bl. 477.
2) Helmplanting werd allereerst door de zeedorpen toegepast om
zich tegen overstuiving te beveiligen.
Ik keer nu terug naar die tweede raai o£ rooilijn,
waarop zoo even reeds gezinspeeld werd. Zij werd aan
gegeven door de grensmerken, die men in 1820 in de
zeeduinen aantrof van af het ijzeren kanon tot aan zee.
Zij vormde een geheel eigen, op zich zelf staande schei
ding, die met de ware, hetzij oudere of jongere land
scheiding tusschen de hoogheemraadschappen niet te
maken had, maar waarvan de palen desondanks toch
met de letters D en R gemerkt waren. Nog vreemder
doet het geheele geval aan, wanneer men in aanmerking
neemt het ontbreken van elke aanwijzing, dat bedoelde
tweede raai van 1672 oorspronkelijk de grens tusschen
Haagambacht en Wassenaar (Zuidwijk) vertegenwoor
digd zou hebben. Dit ontbreken is echter in volle over
eenstemming met de afwezigheid van een gemeenschap
pelijke grens in de zeeduinen, gelijk die zoo juist werd
aangetoond.
Het ontstaan ook van deze scheidingslijn vindt men in
Dolks Geschiedenis van Delfland verhaald1). Dolk dan
deelt mede, dat eerst in den loop van de 15de eeuw de
eerste symptomen waar te nemen vielen, dat de duinen
ook waterstaatkundig in achting rezen. In 1477 schijnen
de heemraden van Delfland voor het eerst helmbeplan-
ting aanbesteed te hebben voor het behoud der duinen
als zeewering2); later nam deze bemoeiing in omvang
toe. Over de beplanting van de duinen, gelegen tusschen
Scheveningen en Rijnlands grens kwam het tusschen
Delfland en Rijnland tot oneenigheid en geschil. Het
Hof van Holland gaf 8 Nov. 1543 een beslissing, welke
in de helmbeplanting van de Wassenaarsche duinen tus-
