DE RAAMWEG EN DE OUDE GRENS
66
ding aan den binnenzoom der duinen door een rechte
lijn met het noordelijk einde van het H.W. laantje ver
bonden heeft om de grens sluitend te maken.
Misschien zal de opmerking gemaakt worden, dat het
meer voor de hand gelegen zou hebben om de grens over
den Raamweg en het H.W. laantje rechtstreeks door te
trekken naar het strand. De reden, dat men dit in 1543
niet gedaan heeft, zal wel van praktischen aard geweest
zijn, waarbij tegelijkertijd niet uit het oog verloren mag
worden, dat het niet de opzet was een ambachtsgrenslijn
in de grafelijkheidsduinen uit te zetten. Bij het uitzetten
van raaien niet op de kaart, maar in het veld is de aan
wezigheid van goed merkbare punten onvermijdelijk.
Hooge huizen en bij nauwkeurige raaiing schoorsteenen
daarop waren geliefde voorwerpen voor dit doel. In het
verlengde van den Raamweg ontbrak zuidwaarts een
merkpunt van dien aard, achter den Denneweg echter
niet. De Denneweg zelf had een eenigszins bochtig ver
loop (thans nog goed merkbaar) en had dus geen vaste
richting. Men liet de rooilijn daarom vallen over één
punt van den Denneweg, dat van het standpunt van
peiling af goed zichtbaar zal zijn geweest, en over den
schoorsteen van het groote huis in het Voorhout vlak
achter den Denneweg. Wanneer Pabon het in zijn ge
dachtengang poogt voor te stellen, dat de bedoelde raai
in het verlengde van den Raamweg gelegen was, dan
tast hij de plank mis. De raai houdt uitsluitend verband
met den echten Noord-Denneweg en laat den Raamweg
volkomen ter zijde liggen. Was Pabons kennis van den
werkelijken toestand op peil geweest, dan had hij zijn
grens recht door moeten trekken van den Denneweg
Frederikstraat) bij de Mallemolen naar strandpaal 99
en had hij den Raamweg buiten spel moeten laten. Dat
hij er in geslaagd is èn den ouden, eigenlijken Noord-
