AAN DEN LANGE VIJVERBERG
3
Jacob die op te Viverberch die aerde gevellet heeft
an den doernboom.”
Ook schijnt dit gedeelte door de bewoners gebruikt te
zijn geworden voor algemeene weide, totdat de Hertog
van Brabant hier een einde aan maakte, door op 20/25
April 1425 een bevel uit te vaardigen dat „nymant sijn
beesten in onsen voirscreven wildernisse, het Hagehout
of uptie Viverberch van den Hage en laat gaen in eni
gerwijs Later werd hij ten Oosten als ten Westen met
een muur afgeschoten. Volgens de Riemer Deel I p. 83
(n.p.) liep de muur x) van het eerste huis v; n de Graven
van Egmond, Zuidwaarts op tot aan den ijver en had
slechts een poort met een deur, waardoor men in en uit
ging 2).
In 1604 werd op verzoek van de eigenaren der huizen,
de Vijverberg bestraat, daar de weg wanneer het „quaet
weder was, insonderheyt in den winter als het doeiet zeer
qualick te gebruicken was” 3).
In 1639 geeft-Frederik Hendrik 1000 tot het „straten
van het Voorhout ende de Vijverberch”.
Aan het Westeinde van den Vijverberg stond een
groot kruis, het „Heilige Kruis” genaamd en daarvoor
stond een steenen schavot4), het Groene zootje, zoo ge
noemd omdat het met graszoden was belegd. Het was
de Gerechtsplaats van den Hove „waar de crimineele
Sententien aan misdadigers wierden ter executie gesteld”.
x) De muur, die gekanteeld was rees in 1460/62 10 voet hoog op
uit het water (Rentmeesters Rekeningen van N. Holland fol. 56 v.)
2) In 1499 was de Vijverberg van de Plaats afgescheiden door
een hek. Mededeelingen I p. 134 v.
3) Het Boek der Appointementen 1604 fol. 270.
4) De hardsteenen trappen moesten veiligheidshalve tegen dief
stal in 1479/80 binnen den Hove worden opgeborgen en ook de
leeuwen daarop werden in 1480 wegens zekeren bouwval in veilig
heid gebracht. Mededeelingen I p. 190 n. II 97 v.